منو
منو
اتصال دو درب ورودی با گذر از روی حوض آب و ماهی، محاط شدن این گذر توسط گیاهانی که قرار‌است ۵ تا ۷ سال دیگر اتفاق بیافتد، نورگیری که به طور اتفاقی تونالیته‌ای از یک رنگ را در ساعات منتهی به غروب رقم می‌زند، حیاط خلوتی که متناسب با اسمش به واسطه دیوار‌های بلندش مناسب خلوت کردن است، سالن پذیرایی که با توجه به زیست کاربرش (که سالی ۲ بار مهمان بیشتر از ۴ نفر ندارد) باید بسته باشد تا از اتلاف انرژی جلوگیری شود. شیشه هایی که در سقف تراس به تیغ کار گذاشته شده اند چون بازی نور و سایه‌ی زیبایی را رقم می‌زنند، ناکامی در قانع کردن مشتری برای استفاده از آجری پتینه شده (و نه آنچه که حالا اجرا شده است)، بخشی از اتفاقات این پروژه هستند.
Connection between two entrance doors through a path crossing over a shallow pool which has fish in; the path being surrounded by plants that are supposed to grow fully within next 5 to 7 years; a skylight letting in the tonality of a color minutely in time leading to sunset; a backyard providing a suitable place for retreating through its high walls; reception room that should be closed space preventing energy loss according to client lived experience (two times guests of four within a year); glasses installed in ceiling holding a beautiful game of light and shadow; failure to convince the client to apply the patented brick are the part of goings-on in this project
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “
