معمار: Eero Saarinen

سال: 1962

شهر: چانتلی

کشور: ایالات متحده

عکاس: MWAA, Flickr: username-Laughing Squid, Flickr: username-askpang

توضیحات ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

ارو سارینن به خاطر فرم‌های نوآورانه و اسکلپتورال خود در معماری و طراحی مبلمان شناخته شده است. این ویژگی‌های منحصر به فرد او در طراحی ترمینال TWA و همچنین فرودگاه بین‌المللی دالاس که در حومه واشنگتن D.C. قرار دارد، مشهود است. رشد صنعت هوانوردی در پایان جنگ جهانی دوم منجر به تصویب قانون فرودگاه واشنگتن در سال 1950 شد که بر اساس آن از فرودگاه دوم حمایت‌های فدرال صورت گرفت. پس از بررسی‌های مختلف، رئیس‌جمهور آیزنهاور در سال 1958 شهری به نام ویلارد را به عنوان بهترین مکان برای احداث فرودگاه انتخاب کرد.

فرودگاه بین‌المللی دالاس در چانتلی، ویرجینیا، در 26 مایلی غرب منطقه مرکزی کسب و کار واشنگتن D.C. قرار دارد و 11,830 آکر زمین را اشغال کرده است. این فرودگاه که به نام جان فوستر دالاس، وزیر امور خارجه پیشین آمریکا، نامگذاری شده، یکی از شلوغ‌ترین فرودگاه‌های ایالات متحده است و روزانه بیش از 23 میلیون مسافر را به بیش از 125 مقصد در جهان جابجا می‌کند.

معمار فنلاندی، ارو سارینن، به عنوان طراح اصلی ترمینال مرکزی این فرودگاه انتخاب شد و در کنار شرکت مهندسی عمران آممان و ویتنی که پیمانکار اصلی پروژه بود، کار کرد. انتخاب سارینن به دلیل توانایی او در ارائه زیبایی ظریف و مشابه با ماهیت پرواز صورت گرفت. او با چالش طراحی ورودی ترمینال روبرو بود که باید در برابر ساختارهای مدرن و تکراری برجسته می‌شد. یکی از مشکلات معمول در طراحی ورودی‌ها، فراهم آوردن دسترسی مطلوب برای ورود خودرویی و سپس دسترسی پیاده به داخل بنا است.

در این پروژه، معمار مشهور، کوین روش، که در زمان انجام پروژه در دفتر سارینن فعالیت می‌کرد، نقش مؤثری در شکل‌گیری فرم بیضوی ساختمان داشت. این ترمینال دارای دو طبقه است؛ طبقه اول برای مسافران در حال خروج، صدور بلیت و امکانات رفاهی و طبقه دوم برای مسافران وارد شونده، تحویل بار و حمل و نقل زمینی است. یکی از نوآوری‌های برجسته در این ترمینال، استفاده از وسایل حمل‌ونقل جدید به نام “لژ موبایل” بود که شبیه به یک اتوبوس لوکس عظیم بود و تا 90 نفر را از ترمینال به هواپیما منتقل می‌کرد.

مسافران از رمپ وارد ترمینال می‌شدند، از طریق صدور بلیت به سمت باند پرواز می‌رفتند و در آنجا دروازه‌هایی پیدا می‌کردند که آنها را به لژ موبایل منتقل می‌کرد. این ابداع لژ موبایل باعث تغییرات انقلابی در نحوه حرکت در فرودگاه‌ها شد و طراحی دالاس را قادر ساخت تا از کثرت دروازه‌های موجود در ترمینال‌های دیگر جلوگیری کند. همچنین برای فراهم آوردن فضای بیشتر میان قسمت جلویی ساختمان و کانترهای صدور بلیت، ترمینال اصلی بازسازی شد و افزونه‌هایی به دو انتهای آن اضافه شد که طول ساختمان را دو برابر کرد.

ترمینال اصلی فرودگاه دالاس الهام‌بخش طراحی ترمینال اصلی فرودگاه بین‌المللی تایوان تایویوان در تایپه، تایوان بود. این فرودگاه در بسیاری از فیلم‌های سینمایی که در واشنگتن فیلمبرداری شده‌اند، حضور دارد. از جمله فیلم‌هایی که این فرودگاه در آنها به نمایش درآمده، می‌توان به فیلم‌هایی همچون Seven Days in May (1964)، Die Hard 2: Die Harder، The Package، Airport، Forces of Nature، The X-Files و Body of Lies اشاره کرد.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.