خودش هم‌ فکر نمی‌کرد طرحی که روی کاغذ اجرا می‌کند یک روزی به سازه‌ای ۲ هزار تنی تبدیل شود و از آن به‌عنوان پل زیبایی یاد کنند که به‌زودی یکی از نمادهای شهر تهران خواهد شد. ۲۵ ساله بود که در مسابقه طراحی پل طبیعت شرکت کرد، ۲۶ ساله بود که طرحش برگزیده شد و حالا ۳۱ ساله است که پل طبیعت ساخته‌شده است. پل زیبای انسان‌محوری که پیاده راهی است برای آن‌ها که دلشان هوای سفرکرده است.

• چطور شد که با  "لوکوربوزیه" همکار شدید؟ دنبال این بودم که کار را از یک شخصیت بزرگ یاد بگیرم و یکی از دوستان، من را به لوکوربوزیه معرفی کرد. این طور نبود که از ابتدا با من صمیمی باشد و وقتی که طرح ها و کارهایم را دید و متوجه استعدادم در طراحی شد به من اعتماد کرد.هیچ معماری به اندازه عالیجناب لوکوربوزیه درکی از فضا و زمین نداشت. فکر می کنم بخش زیادی از موهای من را او کنده است چرا که همیشه موهایم را می کشید و می گفت «تو باید ۳۸ سال پیش به پُست من می خوردی.» متاسفانه خوش شانس نبودم چون لوکوربوزیه هفت ماه بعد از آشنایی مان در جنوب فرانسه غرق شد و از دنیا رفت.

منزل حسین محجوبی به یک موزه می‌ماند. خود او نیز با شوخ طبعی از بی‌توجهی شهرداری و بدقولی‌هایش درباره تبدیل آن به یک موزه می گوید و ادامه می‌دهد: تنها آرزویی که در سینه دارم راه‌اندازی موزه‌ام است و اصلا وصیت کرده‌ام که پس از فوتم فرزندانم اینجا را به یک موزه تبدیل کنند. من از سال ۱۳۵۳ در این‌ خانه هستم و میزبان چهره‌های فرهنگی مهمی مثل احمد شاملو، بهبهانی، مشیری و ... بوده‌ام .

سال‌هاست اقتصاد شهری بر معماری و حتی اندیشه‌های مذهبی معماری حاکم شده، دیگر اندیشه‌های مذهبی و ملی ما در معماری ساختمان‌های بزرگ کلانشهرهایی نظیر تهران جایگاهی ندارد، به نظر می‌رسد بیشتر مهندسان معماری در ساخت‌وسازها به مقوله نمازگزاری و قبله بی ‌توجه شده‌اند و مدیریت شهری نیز اهمیتی به این موضوع نمی‌دهد، چرا که قوانین مربوط به شهرسازی از سال ۱۳۱۲ به این سو فقط یک‌بار برای همیشه ایجاد شده و اکنون قانون مدنی جاری در کشور با قوانین شهرسازی ما انطباق ندارد...

من در سال ۱۳۴۰، پس از گرفتن دیپلم ریاضی از مدرسه بهشت آیین اصفهان، به تهران آمدم و در کنکور شرکت کردم. در آن زمان کنکور هنوز سراسری نشده بود و من در حدود ۱۰ کنکور دانشکده ها و رشته های مختلف شرکت کردم که در همه آنها با رتبه نسبتا بالا قبول شدم. از جمله رشته ریاضی دانشکده علوم دانشگاه تهران که در این رشته نفر دوم شدم و در دانشکده فنی دانشگاه تهران نفر بیست و دوم شدم. اما از اول قصدم تحصیل در رشته معماری در دانشکده هنرهای زیبا بود، چون هم به ریاضیات و هم به نقاشی علاقه زیادی داشتم و به توصیه یکی از نزدیکانم فکر کردم معماری رشته مناسبی است...