منو
منو
مدارک این پروژه فاقد دیاگرام های طراحی می باشد.
مدارک این پروژه فاقد پلان می باشد.
این پروژه فاقد مدارک مقاطع و جزییات اجرایی می باشد.
معمار: Zaha Hadid Architects
سال: 2024
شهر: ریاض
کشور: عربستان سعودی
توضیحات پروژه ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)
طولانی‌ترین شبکهٔ حمل‌ونقل ریلی بدون رانندهٔ جهان، متروی شهر ریاض است که بیش از صد و هفتاد و شش کیلومتر مسیر را در شش خط و هشتاد و پنج ایستگاه پوشش می‌دهد. این شبکه با ظرفیت جابه‌جایی سه‌میلیون‌و‌ششصد‌هزار مسافر در روز، موجب کاهش سفرهای خودرویی در سطح شهر شده و استفاده از روش‌های حمل‌ونقل پایدار را تقویت می‌کند. ایستگاه متروی منطقهٔ مالی ملک عبدالله که توسط گروه معماری زاها حدید طراحی شده، به‌عنوان گرهٔ تبادلی اصلی این شبکه عمل می‌کند.
شبکهٔ متروی ریاض قرار است از یکشنبه، یازدهم آذر ۱۴۰۳ با افتتاح خطوط آبی، زرد و بنفش فعالیت مسافری خود را آغاز کند. این شبکه به کاهش ترافیک، کوتاه‌شدن زمان سفر و بهبود کیفیت زندگی جمعیت روبه‌رشد شهر کمک خواهد کرد. این سامانهٔ نوین به‌عنوان طولانی‌ترین سیستم خودکار ریلی بدون رانندهٔ جهان، بیش از صد و هفتاد و شش کیلومتر مسیر در شش خط و هشتاد و پنج ایستگاه را به یکدیگر پیوند می‌دهد و مهم‌ترین نواحی شهری، مراکز تجاری و مکان‌های فرهنگی پایتخت را متصل می‌کند. این شبکهٔ سریع‌السیر که توسط «کمیسیون سلطنتی شهر ریاض» برنامه‌ریزی شده، پاسخگوی نیازهای شهروندان و گردشگران خواهد بود و با ظرفیت روزانهٔ چند میلیون نفر، نقش مهمی در کاهش سفرهای خودرویی و گسترش حمل‌ونقل پاک دارد.
ایستگاه متروی منطقهٔ مالی ملک عبدالله که طراحی آن را گروه معماری زاها حدید برعهده داشته، گرهٔ اصلی اتصال شبکهٔ جدید است و ترمینال منطقهٔ مالی، فرودگاه بین‌المللی ملک خالد و مسیر پل هوایی مونوریل منطقهٔ مالی را به هم پیوند می‌دهد. این ایستگاه با داشتن شش سکو در چهار طبقه و اتصال به شبکهٔ اتوبوس‌رانی و پارک‌و‌سوار، یک مرکز حمل‌ونقل چندوجهی مهم برای شهر و فضاهای عمومی سرپوشیده و روباز جدیدی برای منطقهٔ مالی فراهم می‌کند. طراحی این ایستگاه با اولویت قراردادن مفهوم «پیوند و اتصال»، بخشی از هویت تازهٔ سامانهٔ متروی ریاض را شکل می‌دهد. حجم پیش‌بینی‌شدهٔ تردد قطار، خودرو و عابران پیاده مدل‌سازی و سامان‌دهی شده تا جریان داخلی فضا بهینه شده و از ازدحام جلوگیری شود.
پیکره‌بندی حاصل، ساختاری سه‌بعدی است که بر پایهٔ توالی موج‌های سینوسی مخالف شکل گرفته؛ موج‌هایی که از الگوی تکرار و تغییر بسامد جریان‌های ترافیکی روزانهٔ ایستگاه استخراج شده‌اند و همچون ستون فقرات مسیرهای حرکتی بنا عمل می‌کنند. این موج‌ها در نمای بیرونی نیز ادامه یافته و نما با صفحات بتنی فوق‌مقاومت پوشانده شده است. سوراخ‌کاری‌های هندسی این پوسته، میزان جذب حرارت خورشید را کاهش می‌دهد و بازتعبیری معاصر از شیوه‌های سنتی محافظت اقلیمی در معماری بومی منطقه ارائه می‌کند. ترکیب‌بندی نما یادآور الگوهای حاصل از وزش باد بر روی شن‌های بیابان است؛ جایی که تنوع بسامدها و بازتاب‌ها الگوهای پیچیده و تکرارشوندهٔ طبیعی ایجاد می‌کنند.
ایستگاه منطقهٔ مالی ملک عبدالله مجموعه‌ای از عناصر هماهنگ است که بر پایهٔ تکرار، تقارن و مقیاس با یکدیگر پیوند دارند. طراحی این ایستگاه به‌طور مستمر بهینه‌سازی شده تا کارایی سازه‌ای و عملکرد محیطی افزایش یابد و روند ساخت ساده‌تر شود، بدون آن‌که کیفیت فضایی کاهش یابد. پوستهٔ بیرونی خودایستا به‌صورت یکپارچه با سازهٔ داخلی—که سکوها و مسیرهای ریلی را پشتیبانی می‌کند—طراحی شده است. برای دستیابی به بیشترین آسایش با کمترین مصرف انرژی، از راهکارهای غیرفعال مؤثر به همراه سامانهٔ سرمایشی پربازده بهره گرفته شده؛ سامانه‌ای که با انرژی‌های تجدیدپذیر تغذیه می‌شود و متناسب با میزان حضور مسافران در طول روز به‌طور خودکار تنظیم می‌گردد. همچنین، پنل‌های کشویی در هر سکو هوای خنک را درون بنا حفظ می‌کنند. این ایستگاه موفق به دریافت گواهی طلایی ساخت‌وساز سبز از شورای آمریکایی ساختمان پایدار شده است.
جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “