معمار: Nikken Sekkei

سال: 2023

مساحت: 530700 متر مربع

شهر: دبی

کشور: امارات متحده عربی

عکاس: Koji Horiuchi

توضیحات پروژه ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

وان زعبیل (One Za’abeel) یک توسعه‌ی بزرگ‌مقیاس با کاربری مختلط است که در ورودی مرکز شهر دبی، یکی از قطب‌های اصلی مالی جهان، واقع شده است. فضاهای اداری، هتل‌ها، اقامتگاه‌ها و بخش‌های تجاری در این پروژه به شکلی یکپارچه در هم ادغام شده‌اند و تجربه‌ای جذاب و سطح‌بالا از زندگی شهری را برای مردم دبی به ارمغان می‌آورند. شرکت نیکن سِکِی (Nikken Sekkei) در سال ۲۰۱۴ و پس از برنده شدن در یک رقابت بین‌المللی، برای طراحی و تحقق این پروژه انتخاب شد. دو برج این مجموعه هرکدام روی زمین‌هایی جداگانه و در دو سوی بزرگراه ساخته شده‌اند و در ارتفاع ۱۰۰ متری از سطح زمین توسط سازه‌ای به نام THE LINK (لینک) به هم متصل می‌شوند. سیلوئت خطی و نامتقارن این دو برج، جلوه‌ای از ظرافتی جاودانه را به نمایش می‌گذارد و نمای شیشه‌ای درخشان آن‌ها با دقت انتخاب شده تا به کنترل شرایط اقلیمی داخلی کمک کند.
این مجموعه میزبان نخستین تجربه‌ی «اقامتگاه عمودی» برند فوق‌لوکس One&Only با نام One&Only One Za’abeel است و همچنین شامل ۹۴ واحد اقامتی خصوصی One&Only Private Homes، یک هتل با تم سلامتی و ریکاوری به نام SIRO، هشت رستوران ستاره‌دار میشلن و یک استخر بی‌نهایت (Infinity Pool) روی پشت‌بام لینک می‌باشد.

افق تازه‌ای در خط آسمان دبی

وان زعبیل در مسیر ورودی از فرودگاه بین‌المللی دبی به مرکز شهر و در آستانه‌ی خیابان اصلی شیخ زاید (Sheikh Zayed Road) قرار دارد. در امتداد این خیابان، بناهای شاخصی چون برج خلیفه، برج‌های امارات و دیگر آثار نمادین معماری، جایگاه خود را تثبیت کرده‌اند. در میان این ساختمان‌ها، وان زعبیل با طراحی ساده و مینیمال ژاپنی خود، سیلوئتی قدرتمند و در عین حال ظریف را به نمایش می‌گذارد و خود را به‌عنوان نمادی نوین در شکل‌دهی به افق شهری دبی مطرح می‌کند.

پل زدن بر شکاف میان دو قطعه زمین

زمین توسعه‌ی پروژه توسط بزرگراهی به دو بخش تقسیم شده است. پودیوم (Podium) که شامل فضاهای تجاری، سالن‌های ملاقات هتل و بال‌رووم‌ها است، با طراحی منحنی خود هر دو قطعه را در بر می‌گیرد. افزون بر این، فضای زیر بزرگراه مرتفع به یک پلازا تبدیل شده تا حس پیوستگی در کل مجموعه تقویت شود. دو برج — یعنی برج وان زعبیل (One Za’abeel Tower) و برج اقامتگاه‌های وان زعبیل (One Za’abeel The Residences) — هر یک بر زمین مجزای خود قرار دارند و لینک (THE LINK) نقش اتصال عملکردی میان آن‌ها را ایفا می‌کند. این ساختمان طره‌دار (cantilevered) و پشت‌بام آن، نه‌تنها دیدی پانورامیک از شهر ارائه می‌دهند، بلکه جایگاه نمادین پروژه را نیز تقویت می‌کنند.

طراحی نمایی با عمق بصری

نمای بیرونی برج‌ها بسته به زاویه‌ی دید، جلوه‌های متفاوتی ارائه می‌دهد؛ این امر ناشی از وجود فین‌های شیشه‌ای (glass fins) است که در بیرون از دیواره‌ی شیشه‌ای اصلی نصب شده‌اند. نقاط سفید رنگ روی این فین‌ها همزمان باعث افزایش سایه‌اندازی خورشیدی و کاهش بازتاب نور می‌شوند و در نتیجه به نمای ساختمان عمق می‌بخشند. در نما همچنین از شیشه‌ی کم‌گسیل (Low-E) با شفافیت بالا و توانمندی زیاد در کنترل تابش خورشید استفاده شده است.
سازه‌ی خرپایی (truss) لینک، در ترکیب با دیواره‌ی شیشه‌ای شش‌وجهی آن، باعث تقویت جلوه‌ی «شناور بودن» این سازه در فضا شده است. پودیوم که در میان خیابان‌ها احاطه شده، با بالکن‌ها و پنجره‌های بیرون‌زده‌اش ریتمی خاص ایجاد می‌کند. لوورهای آلومینیومی چندرنگ نیز در بخش‌هایی از نما نصب شده‌اند تا تجهیزات تهویه و عناصر فنی پشت خود را پنهان کنند و در عین حال پیوندی میان کارکرد و زیبایی برقرار شود.

طرح سازه‌ای دو برج و لینک

در بخش برج‌ها، از یک سازه‌ی مرکب فولاد و بتن (steel-and-concrete composite) استفاده شده که ضمن کاهش ابعاد ستون‌ها، بهینه‌سازی فضاهای داخلی را ممکن می‌سازد. برای پشتیبانی از لینک، قطرهای فولادی پرفشار (high-strength steel diagonals) درون دیوارهای بتنی متصل‌کننده‌ی برج‌ها تعبیه شده تا مقاومت لازم را تأمین کند.
خود لینک از یک سازه‌ی لوله‌ای بیرونی (outer tubular structure) بهره می‌برد که اجزای فولادی اصلی آن در چهار وجه در الگوی دایاگراید (diagrid) سازماندهی شده‌اند. این آرایش از پیچش (torsion) و تغییر شکل جلوگیری کرده و فضای وسیع و بدون ستون داخلی را ممکن می‌سازد.
افزون بر این، لینک با اتصال دو برج از دو سو، نقش مهمی در افزایش ایمنی سازه‌ای ایفا می‌کند و به مقابله با نوسانات ناشی از باد در ساختمان‌های مرتفع کمک می‌نماید.

مونتاژ و بالا بردن لینک: روش پرتاب تدریجی (Incremental Launching Method)

با توجه به عبور لینک از بالای بزرگراه، فرآیند مونتاژ آن با استفاده از روش پرتاب تدریجی انجام شد. در این روش، قطعات از پیش مونتاژشده به‌صورت بلوک‌بلوک در جای خود سرانده و متصل می‌شوند تا نیاز به کار در ارتفاع بالا به حداقل برسد. عبور از عرض ۴۰ متری بزرگراه در هفت مرحله‌ی لغزشی انجام شد.
لینک که ۲۳۰ متر طول و حدود ۹٬۵۸۰ تُن وزن دارد، در دو مرحله تا ارتفاع نزدیک به ۱۰۰ متر بالا برده شد. بخش نخست، با وزنی حدود ۸٬۵۰۰ تُن، در مدت ۱۲ روز بین دو برج بالا کشیده شد. بخش دوم یعنی انتهای طره‌ای با وزنی نزدیک به ۹۰۰ تُن، طی فرآیند چهارروزه‌ی دیگری نصب و به سازه متصل شد.

مشاور ارشد و نقش رهبری

شرکت نیکن سِکِی (Nikken Sekkei) مسئولیت مشاور ارشد (Lead Consultant) این پروژه را بر عهده داشت. در مرحله‌ی نظارت بر ساخت، این شرکت راهبری فرآیندهای پیچیده‌ی طراحی و اجرا را انجام داد و با شبکه‌ای متشکل از بیش از ۶۰ شرکت از نزدیک به ۲۰ کشور همکاری داشت. مجموعاً بیش از ۱٬۰۰۰ نفر از متخصصان مرتبط با ساخت‌وساز در این پروژه مشارکت داشتند.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.