منو
منو
معمار: WATG + CSWADI
سال: 2018
مساحت: 36217
شهر: ولایت خودمختار نگاوا تبتی و کیانگ
کشور: چین
عکاس: 404NF STUDIO
توضیحات پروژه ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)
پروژه دره ریسای، یک اقامتگاه ریزورت از برند ریتز-کارلتون ریزرو، در دره زونگچا، شهر ژانگژا، منطقه جیوژایگو واقع شده است. این پروژه نخستین ریزورت از برند ماریوت اینترنشنال در چین و ششمین پروژه از این دست در سطح جهانی است. واژه ریسای به معنای “دهکده محصور در حصار” به زبان تبتی است و نماد دره‌ای با فرهنگی چند هزار ساله می‌باشد.
مهمانان برای دسترسی به هتل از یک جاده کوهستانی پیچ در پیچ عبور می‌کنند؛ پس از عبور از دروازه‌ای که به مناطق عمومی می‌رسد، از یک وسیله نقلیه تماشایی به همراه خدمتکار برای رسیدن به اتاق‌های خود استفاده می‌کنند. این هتل که ریشه در فرهنگ تبتی-کیانگ و معماری سبک سیچوان دارد، در یک تپه با شیب غربی-شرقی (با حداکثر ارتفاع ۲۴۰۰ متر و تفاوت عمودی ۸۹ متر) قرار گرفته است و از روبه‌روی یک “دهکده بوریه” اصیل واقع شده است. مساحت سایت این هتل ۱۶۶,۰۸۸ متر مربع (با مساحت کل زیر بنای ۳۶,۲۱۷ متر مربع) است و شامل ۸۷ ویلا لوکس، مناطق عمومی و یک مرکز اسپا می‌باشد. طراحی آن الهام‌گرفته از دهکده‌های پراکنده تبتی است، به‌طوری که طرح به‌طور کلی خطوط کانتور زمین را دنبال می‌کند، به‌طوری که مناطق عمومی مرکزی در هسته و در فضای سبز گنجانده شده‌اند و احساس “تنهایی لوکس” را ایجاد می‌کنند.
ساختمان‌ها از فرم خانه‌های چوبی تبتی استفاده کرده‌اند: اتاق‌های مهمان دارای ۱ طبقه بالای سطح زمین (برای دید بهتر) و ۱ طبقه خدماتی روی پایه (پیلوت) هستند؛ مناطق عمومی دارای ۲ طبقه بالای سطح زمین و ۳ طبقه خدماتی بر روی پایه هستند. ورودی‌ها با توجه به زمین طراحی شده‌اند و گردش مهمان و خدمات جدا از یکدیگر قرار دارند. هر ساختمان مهمان یک تراس رو به شرق دارد و فاصله‌ای ۷ متری بین ردیف‌ها برای مشاهده بدون مانع از کوه‌های پوشیده از برف و دهکده‌های باستانی فراهم می‌شود. حیاط‌ها (حیاط جلویی “ورودی”، حیاط‌های کوچک اتاق‌های مهمان) از فضای باز به فضای خصوصی منتقل می‌شوند.
جبهه‌های ساختمان‌ها از برج‌های نگهبانی تبتی-کیانگ و خانه‌های چوبی الهام گرفته‌اند و دارای ساختارهای سه‌قسمتی، سقف‌های دوگانه و دیوارهایی به سبک خاک فشرده هستند؛ جزئیاتی مانند “دیوار بیانما” به‌طور نوین تفسیر شده‌اند. درون‌ساختمان‌ها بر سازه‌های چوبی تأکید دارند، کوره‌های آتش تبتی را بازسازی کرده و از الگوهای خوش‌یمن برای تقسیم فضا استفاده کرده‌اند و اقلام قدیمی محلی به نمایش گذاشته شده‌اند تا “احساس بازگشت به خانه” را ایجاد کنند.
طراحی‌های زیست‌محیطی شامل محافظت در برابر باد و آفتاب بر اساس زمین، بهینه‌سازی نسبت پنجره به دیوار و استفاده از مصالح محلی (کاشی‌های سنگی، چوب مقاوم در برابر خوردگی) همراه با فناوری مدرن است. سازه‌های فریم-شیار و تأمین برق دوگانه برای مقابله با چالش‌های ارتفاع بالا در نظر گرفته شده‌اند. این هتل با پیروی از اصل “هماهنگی بین انسان و طبیعت”، با محیط زیست تلفیق شده و فرهنگ اصیل تبتی-کیانگ را به مهمانان ارائه می‌دهد.
جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “