منو
منو
مدارک این پروژه فاقد دیاگرام های طراحی می باشد.
معمار: Adalberto Dias Arquitecto lda
سال: 2025
مساحت: 6690 متر مربع
شهر: لیسبون
کشور: پرتغال
عکاس: Fernando Guerra | FG+SG
توضیحات پروژه ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)
رومانسک، گوتیک، مَنریستی، باروک، نئورومانسک، نئوگوتیک و نئومانولین، بی‌شمار دسته‌بندی‌هایی هستند که مورخان برای توصیف «سِه» (کلیسای جامع لیسبون) به کار می‌برند — بنایی که پایه‌گذاری پرتغال را رقم زد و به فرمان آلفونسوی اول پس از فتح شهر از دست مسلمانان، در دامنه جنوبی و میانه تپه قلعه ساخته شد.
ساخت کلیسای جامع و رواق آن، مانند تمام کلیساها و معابد بزرگ دارای ارزش سیاسی-مذهبی، که روند ساختشان طی سال‌ها و نسل‌های مختلف ادامه یافته، دستخوش تغییرات و گسترش‌های پیاپی به دلیل نیازها و روح زمانه بوده است. همچنین این بنا بارها در اثر زمین‌لرزه‌هایی که به‌صورت دوره‌ای در لیسبون رخ داده‌اند — در سال‌های ۱۳۲۱، ۱۵۳۱ و ۱۷۵۵ — آسیب دیده و چندین بار بازسازی شده است.
فروریزش بخشی از باغ رواق در سال ۱۹۹۰ منجر به آغاز یک کارزار کاوش باستان‌شناسی شد که با وجود کشفیات و ساختارهای شناسایی‌شده بسیار (از عصر آهن و لایه‌های متوالی از دوره‌های رومی، اسلامی و قرون‌وسطایی، تا زمان ساخت رواق در اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم)، و اهمیت بالای آن در درک تاریخ شهر و ساکنانش، این کاوش و پوشش موقت حفاظتی آن، کل فضای رواق را دگرگون کرده و به‌طور طبیعی همه ابعاد زمانی، مذهبی، تاریخی و معماری آن را تغییر داده بود.
مداخله پیشنهادی توسعه‌یافته، بازتعبیری از فضا و منظر باغ و رواق را در تعامل با موزه‌سازی زیرزمینی (کریپت) بقایای باستان‌شناسی، ایجاد فضایی تفسیری و موزه‌ای، و بازسازی دو رواق شکل داده است.
تراسی حفاظتی برای بقایای باستانی در تراز باغ اصلی ساخته شد و در مرکز غیرهندسی آن، چراغ‌دانی با حوض آب قرار گرفت که بقایای زیرزمین را روشن می‌کند — استعاره‌ای از چشمه زندگی در برابر کارکرد اولیه (تدفینی) رواق. هسته موزه‌ای بدون تردید در زیر بال جنوبی رواق، در بخشی که پس از زلزله در آتش‌سوزی از بین رفته و هرگز بازسازی نشده بود، ایجاد شد. پلکانی که سطوح مختلف را سازمان‌دهی و به هم متصل می‌کند، به همراه آسانسور، سیستم دسترسی و نیز حرکت آشکار و نمادین مداخله معاصر را شکل می‌دهند.
این مجموعه، معبدی کوچک به‌شکل بیضی است که در گوشه جنوب‌شرقی رواق واقع شده، ساختاری فشرده دارد و بر پایه‌ای شیشه‌ای قرار گرفته است. نمای آن با کاشی‌های دست‌ساز آینه‌ای پوشیده شده تا چشم‌انداز اطراف را بازتاب داده و گسترش دهد؛ فضایی آرام و متین، همان‌گونه که برای این مکان مقدس شایسته است.
جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “