معمار: McBride Charles Ryan

سال: 2015

مساحت: 2870 متر مربع

شهر: ایوانهو

کشور: استرالیا

عکاس: John Gollings

توضیحات ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

مدرسه ایوانهو گرامر یک مدرسه مختلط است که در سال ۱۲۹۹ خورشیدی (۱۹۲۰ میلادی) در منطقه‌ای به نام ایوانهو بنیان‌گذاری شد. پردیس پلنتی این مدرسه تا مدت‌ نه‌چندان دوری در دل طبیعتی روستایی، با حضور چشم‌گیر درختان سرخ‌صمغ عظیم‌الجثه، قرار داشت. با وجود گسترش حومه‌نشینی در اطراف، مدرسه همچنان ویژگی‌هایی حفظ کرده است که در آن، منظره طبیعی بومی، هویت اصلی محوطه را شکل می‌دهد. در مرکز این محوطه، ساختمان‌های اولیه در قالب آرایشی منظم و بر اساس استعاره‌ای از «میدان شهر» طراحی شده‌اند. بناهای الحاقی بعدی که در سبک‌های گوناگون معماری ساخته شده‌اند، رابطه‌ای آزادتر و غیررسمی‌تر با این هسته مرکزی دارند.

وظیفه‌ای که به ما سپرده شد، طراحی یک مرکز تازه برای آموزش علوم و سال‌های پایانی دوره متوسطه بود. این مأموریت شامل فضاهای متنوع یادگیری عمومی، فضاهایی برای معلمان پایه‌های بالاتر، و مرکزی علمی بود که قرار بود دانش‌آموزان پایه‌های پایین‌تر نیز از آن بهره‌مند شوند.

فرم دایره‌ای برای پلان ساختمان انتخاب شد؛ فرمی که کیفیتی مدنی و جمعی دارد و به نظر می‌رسید ادامه‌ای طبیعی بر طرح جامع اولیه مدرسه باشد. شکل دایره‌ای، همواره فرمی جذاب برای معماران بوده است: نشانه‌ای قاطع از حضور انسان در چشم‌انداز، اما در عین حال با پیشینه‌هایی تاریخی و فرهنگی از باغ‌های مدور گرفته تا استون‌هنج و حلقه‌های گردهمایی بومی، که نشان می‌دهند این فرم می‌تواند با طبیعت همزیستی داشته باشد، نه اینکه آن را مختل کند.

با این حال، به‌جای آنکه الگوی شعاعی یا مدوری را بر اساس فرم دایره‌ای دنبال کنیم، تصمیم گرفتیم هندسه‌ای زاویه‌دار را بر آن منطبق کنیم. این هندسه برای تعریف حیاط‌های مرکزی، نورگیرها، و موزاییکی از فضاهای آموزشی مورد استفاده قرار گرفت. این نظم زاویه‌دار در تضاد با فرم دایره‌ای قرار می‌گیرد و آن را به چالش می‌کشد؛ در نتیجه، ورودی‌های کلیدی برجسته می‌شوند و تمایزی میان دنیای بیرونی (ساده، مدنی، یکپارچه، با رنگ‌های طبیعی و خنثی) و دنیای درونی (پیچیده، پویا، بیانگر و رنگارنگ) ایجاد می‌شود.

برای طراحی فضاهای آموزشی درونی، دقت فراوانی صرف شد. برخی ویژگی‌های اصلی این فضاها شامل شفافیت میان فضاها، تنوع در فرم و عملکرد، ارتباط‌پذیری، چندمنظوره بودن، انعطاف‌پذیری و قابلیت تغییر بر اساس نیازهای آموزشی هستند.

فضاهای کاری معلمان در نقاط مختلف مجموعه پراکنده شده‌اند. طبقات پایینی اغلب شامل فضاهای آموزشی چندمنظوره هستند و طبقات بالایی بیشتر بر آموزش علوم تمرکز دارند. در سراسر بنا فضاهایی برای گردهمایی‌های غیررسمی دانش‌آموزان در فضای باز پیش‌بینی شده است.

کف ساختمان از بتن مسلح با تیرچه‌های نواری تشکیل شده و این سازه بر ستون‌هایی از بتن و فولاد استوار است. سازه سقف از فولاد ساخته شده است. نمای خارجی ساختمان با ورق‌های فلزی موج‌دار، و نمای داخلی با صفحات مقاوم پوشش داده شده است. پره‌های سایه‌انداز بیرونی از چوب لمینت‌شده درختی بومی به نام “لکه‌دار کوئینزلندی” ساخته شده‌اند. پنجره‌ها از جنس آلومینیوم، دو‌جداره و عایق حرارتی هستند. میان فضاهای آموزشی، از درهای شیشه‌ای آکوستیک با کیفیت بالا استفاده شده است.

تضادهای آشکار در زبان معماری این ساختمان، تجسمی از رویکردهای نوین آموزشی برای پرورش انسان چندبُعدی است. فرم دایره‌ای نمایانگر نظم کلاسیک، دقت و قطعیت در دانش است؛ در مقابل، دنیای درونی ساختمان با ترکیب پیچیده‌ای از فضاها، الگوها، رنگ‌ها و بازتاب‌ها، نمادی از پیچیدگی و عدم‌قطعیت جهان معاصر و درک علمی است؛ و یادآور این نکته که برای پیشرفت در این جهان، تخیل و شگفتی ابزارهایی ضروری‌اند.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.