معمار: Manuel Herz Architects

سال: 2021

مساحت: 3000 مترمربع

شهر: تامباکوندا

کشور: سنگال

توضیحات ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

زمینه‌سازی: بیمارستان مادران و کودکان تامباکوندا بر پایه‌ی ۱۵ سال فعالیت خارق‌العاده در شرق روستایی کشور سنگال، توسط بنیاد آلبرز و سازمان خیریه‌ی لو کورسا بنا شده است. با الهام از باور مشترک یوزف و آنی آلبرز مبنی بر “استفاده از حداقل امکانات برای بیشترین اثر”، این پروژه فراتر از یک سازه‌ی معماری صرف است و عمیقاً در بافت اجتماعی، اقتصادی و طبیعی منطقه جای گرفته است.
در همین راستا، در سال ۲۰۰۵، نیکولاس فاکس وبر، مدیر بنیاد، سازمان خیریه‌ی لو کورسا را برای اجرای ابتکارات نیکوکارانه‌ی بنیاد در منطقه راه‌اندازی کرد. از آن زمان، بنیاد و لو کورسا در زمینه‌های فرهنگ، آموزش و سلامت به جوامع روستایی سنگال خدمت‌رسانی کرده‌اند.
در سال ۲۰۱۵، مرکز فرهنگی “ترد” برای اهالی روستای سینتیان، به‌صورت داوطلبانه توسط دفتر معماری توشیکو موری طراحی شد که از زمان تأسیس، به تقویت تبادلات فرهنگی میان جوامع محلی و مهمانان بین‌المللی کمک کرده است. در زمینه آموزش، سال گذشته بنیاد و لو کورسا مدرسه‌ای ابتدایی در روستای فاس ساختند که بار دیگر توسط توشیکو موری طراحی شد؛ این مدرسه، نخستین مدرسه‌ی منطقه‌ای با بیش از ۱۱۰ روستا بود که آموزش سکولار را در کنار آموزش سنتی قرآنی ارائه می‌داد. این سازه‌ها دارای ارجاعات ظریف اما تأثیرگذاری به شیوه‌های هنری یوزف و آنی آلبرز و زیبایی‌شناسی مدرسه باوهاوس هستند؛ مانند سقف‌های بافته‌شده که یادآور منسوجات آنی است و الگوهای هندسی روی دیوارها و درها که به آثار گرافیکی یوزف و آنی شباهت دارد.

بیمارستان: در حوزه سلامت، بیمارستان تامباکوندا – که تنها مرکز بیمارستانی بزرگ در منطقه است – منبع حیاتی برای حدود ۲۰٬۰۰۰ بیمار در سال از نواحی اطراف و حتی فراتر از مرز کشور تا مالی محسوب می‌شود. پزشکان پیش‌تر در شرایط بسیار دشواری کار می‌کردند و طراحی قدیمی ساختمان، فضاهای جمعی را با ازدحام شدید روبرو کرده بود. طراحی جدید بخش مادران و کودکان، انسجام فضایی ایجاد کرده و آسایش بیماران و خانواده‌های آن‌ها را به‌طور چشمگیری بهبود داده است. ساختمان جدید با فرمی خمیده و دو طبقه، شامل دو کلینیک تخصصی – کودکان و زایمان – در زیر یک سقف است و ظرفیت حدود ۱۵۰ تخت بیمارستانی را دارد. طول زیاد ساختمان امکان گردش روان کارکنان و بیماران را فراهم کرده و فضاهای جمعی متعدد میان اتاق‌ها و در حیاط‌های به‌وجود آمده در خمیدگی‌های ساختار S-شکل را دربر می‌گیرد که به ستون فقرات اجتماعی بیمارستان تبدیل شده‌اند.

طراحی مانوئل هرز: طرح مانوئل هرز شامل چندین نوآوری در طراحی اقلیمی غیرفعال است تا با چالش‌های شدید آب‌وهوای محلی مقابله کند و نیاز به تهویه‌ی مطبوع را کاهش دهد. عرض کم ساختمان – تنها هفت متر – باعث می‌شود تمامی اتاق‌ها به‌صورت طبیعی تهویه شده و خنک بمانند. همچنین استفاده از آجرکاری مشبک با الهام از مشربیه که دارای روزنه‌هایی است، از ورود مستقیم نور خورشید جلوگیری کرده، گردش هوا را تسهیل می‌کند و هم‌زمان به‌عنوان موتیف بصری شاخص و بازی نوری چشمگیر در ساختمان عمل می‌نماید. سقف دوم نیز بر روی سقف اصلی قرار گرفته تا نور مستقیم خورشید را دفع کرده و با ایجاد اثر دودکشی، گرمای داخل را به بالا کشیده و به بیرون هدایت کند.

پروژه‌ای مشارکتی: مانوئل هرز در تمامی مراحل پروژه با دکتر مگوئیه با، رهبر محلی، همکاری نزدیکی داشته و عمدتاً از تخصص صنعت‌گران و مهندسان محلی تامباکوندا و روستاهای اطراف بهره برده است. این کار هم‌زمان به ایجاد اشتغال و تقویت اقتصاد محلی کمک کرده است.
ماهیت جامع پروژه منجر به ایجاد زیرساخت‌های فراتر از بیمارستان نیز شده است؛ نمای آزمایشی که هرز و با در مراحل اولیه برای ارزیابی عملکرد آجرها در اقلیم محلی ساختند، بعدها به ساخت مدرسه‌ای کوچک برای کودکان همسایه منجر شد. همچنین، هرز و همسرش یک زمین بازی طراحی کرده‌اند که نخستین زمین بازی در شهر تامباکوندا به‌شمار می‌رود.
توجه به منظر طبیعی نیز از اجزای کلیدی این پروژه چندوجهی بوده است، به‌طوری که طراحی هرز کم‌ترین آسیب را به درختان محلی وارد کرده است. پس از اتمام بیمارستان، هرز طرحی برای ساخت سکونت‌گاه کارکنان ارائه خواهد داد تا بتواند پزشکان بیشتری را از شهر جذب کند؛ این طراحی از یکی از چاپ‌های هنری آنی آلبرز الهام گرفته شده است.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.