لوگو رسانه جهان معماری

موزه هنر آمریکایی ویتنی در گنسوورت | The Whitney Museum of American Art at Gansevoort

موزه هنر آمریکایی ویتنی در گنسوورت | The Whitney Museum of American Art at Gansevoort

دفتر معماری رنزو پیانو ( رنزو پیانو بیلدینگ ورک‌شاپ ) + دفتر معماری کوپر رابرتسون | Renzo Piano Building Workshop + Cooper Robertson

ایالات متحده آمریکا، نیویورک

موزه هنر آمریکایی ویتنی در گنسوورت | The Whitney Museum of American Art at Gansevoort

دفتر معماری رنزو پیانو ( رنزو پیانو بیلدینگ ورک‌شاپ ) + دفتر معماری کوپر رابرتسون | Renzo Piano Building Workshop + Cooper Robertson

استان ایالات متحده آمریکا، نیویورک

ویدیو
ویدیو و انیمیشنی برای نمایش وجود ندارد
دیاگرام های طراحی
پلان و نما
مقاطع و جزییات
توضیحات فارسی

معمار: Renzo Piano Building Workshop + Cooper Robertson

سال: 2015

مساحت: 7520 متر مربع

شهر: نیویورک

کشور: ایالات متحده آمریکا

عکاس: Nic Lehoux, Timothy Schenck, Karin Jobst


توضیحات پروژه ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

موزه ویتنی در حال ساخت خانه‌ای جدید برای خود در محله میت‌پکینگ (Meatpacking District) منهتن در مرکز شهر نیویورک است. این پروژه که قرار است در سال ۲۰۱۵ افتتاح شود، فضای نمایشگاهی و برنامه‌ای موزه را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد و امکان ارائهٔ نخستین نمایش جامع از مجموعه رو‌به‌رشد موزه را فراهم می‌سازد؛ مجموعه‌ای که امروزه بیش از ۱۹ هزار اثر از هنر آمریکایی مدرن و معاصر را دربرمی‌گیرد.

موزه ویتنی که در سال ۱۹۳۰ بنیان گذاشته شد، در سال ۱۹۶۶ به محل فعلی خود در خیابان مدیسون ــ که توسط مارسل برویر طراحی شده بود ــ منتقل شد. در آن زمان، مجموعه موزه شامل حدود دو هزار اثر از هنر قرن بیستم آمریکا بود، بنابراین اکنون برای نمایش و گسترش مجموعه‌ای که نزدیک به صد برابر بزرگ‌تر شده، به فضایی بسیار وسیع‌تر نیاز است. ساختمان جدید موزه در منطقه پُررونق «میت‌پکینگ» نیویورک قرار دارد. سایت پروژه در خیابان گنسوورت (Gansevoort Street) و میان رودخانه هادسون و های‌لاین ــ پارک شهری مرتفع تازه‌تکمیل‌شدهٔ نیویورک که بر مسیر ریلی متروک دهه ۱۹۳۰ ساخته شده ــ واقع شده است.

ساختمان هشت‌طبقه جدید که با پانل‌های فولادی آبی‌ـ‌خاکستری روشن پوشانده شده، دارای فرمی نیرومند و نامتقارن است؛ بدنهٔ اصلی ساختمان، در سمت غربی و رو به هادسون، ارتفاع کامل دارد و سکوهای تراس‌مانند سبک‌تر و مسیرهای شیشه‌ای در سمت شرق، به‌تدریج به‌سوی های‌لاین عقب‌نشینی می‌کنند و این پارک مرتفع را به پروژه جذب و با آن ادغام می‌کنند.

ورودی موزه از طریق یک «لاروگو»‌ (largo) نمایشی و طره‌دار صورت می‌گیرد؛ فضایی عمومی که همچون نوعی «اتاقک واسط» میان خیابان و موزه عمل می‌کند و یک فضای مشترک است که چشم‌اندازهایی به رودخانه هادسون و ورودی های‌لاین که تنها چند قدم دورتر قرار دارد ارائه می‌دهد. لابی ورودی اصلی که از لاروگو قابل دسترس است، خود به‌عنوان یک گالری عمومی نیز عمل می‌کند ــ فضایی نمایشگاهی با ورود رایگان.

طبقه سوم شامل یک سالن تئاتر با ۱۷۰ صندلی جمع‌شونده است که چشم‌اندازهای دو طبقه‌ارتفاعی به رودخانه هادسون ارائه می‌دهد؛ همچنین فضاهای فنی و دفاتر اداری در این طبقه قرار دارند.

حدود ۵۰ هزار فوت مربع (۴۶۵۰ مترمربع) فضای گالری در طبقات پنجم، ششم، هفتم و هشتم توزیع شده است. طبقه پنجم دارای یک گالری بدون ستون به وسعت ۱۸ هزار فوت مربع (۱۶۷۰ مترمربع) است که آن را به بزرگ‌ترین گالری موزه‌ای پلان باز در شهر نیویورک تبدیل می‌کند. این گالری برای نمایشگاه‌های موقت اختصاص یافته و ابعاد گسترده آن امکان نمایش آثار بسیار بزرگ هنر معاصر را فراهم می‌کند. مجموعه دائمی موزه در دو طبقه ششم و هفتم به نمایش گذاشته می‌شود. این دو طبقه همچنین در جهت غربی عقب‌نشینی می‌کنند تا ۱۳ هزار فوت مربع (۱۲۰۰ مترمربع) تراس روباز برای نمایش مجسمه ایجاد کنند.

دفاتر موزه، مرکز آموزشی، آزمایشگاه‌های حفاظت آثار و اتاق مطالعه کتابخانه در شمال هسته ساختمان و در طبقات سوم تا هفتم قرار دارند. این بخش همچنین شامل یک سالن چندمنظوره برای فیلم، ویدئو و اجرا در طبقه پنجم است.

در نهایت، در طبقه آخر، گالری «استودیو» و یک کافه قرار دارند که به‌وسیلهٔ سیستم نورگیرهای سقفی دندانه‌اره‌ای (saw-tooth skylight) به‌طور طبیعی روشن می‌شوند.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.

English Description
There is no description for this item

نظرات پست

یک دیدگاه بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد

” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “