معمار: Fahed+Architects

سال: 2025

مساحت: 134 متر مربع

شهر: کوچی

کشور: چین

عکاس: Nayan Krishna, Ram Naresh

توضیحات پروژه ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

در قلب شهر کوچی، در گوشه‌ای پرهیاهو از خیابان که در میان مردم محلی به نام Cemetery Mukku شناخته می‌شود، یک حرکت معماری ظریف از دل شلوغی برمی‌خیزد—نه بنایی یادمانی و نه بزرگ‌نمایی‌شده، بلکه به‌طور آرام و بی‌صدا، رادیکال. این آنگانوادی اثر فهد + معماران بازآفرینی‌ای است از معماری عمومی برای مراقبت از کودکان خردسال در هند.

این پروژه تنها بر روی ۷۶٫۴ مترمربع (۱٫۹۶ سنت) زمین نامنظم ساخته شده است—بخشی باقی‌مانده و رهاشده‌ی شهری که معمولاً بی‌ارزش تلقی می‌شود—اما اینجا، پاسخ نه سازش بلکه خلاقیت بوده است. به جای تحمیل یک هندسه خشک و صُلب، طراحی جریان دارد: یک پوسته‌ی بتنی منحنی و یکپارچه که محدودیت‌ها را در آغوش می‌گیرد و آن‌ها را به امکان‌های مجسمه‌وار بدل می‌کند.

این پروژه تصویر صرفاً کارکردی و ابزاری مراکز مراقبت دولتی کودکان در سراسر هند را به چالش می‌کشد. آنگانوادی‌ها که به‌طور سنتی تنها به واسطه عملکردشان تعریف می‌شدند و نه طراحی، مدت‌ها نقش حیاتی در آموزش پیش‌دبستانی، تغذیه و بهداشت مادران داشته‌اند—اما اغلب در جعبه‌های بی‌روح و فاقد الهام جای می‌گرفتند. این پروژه می‌کوشد آن روایت را بازنویسی کند.

تیغه‌های سفیدرنگ و شبیه به گلبرگِ نمای ساختمان، هم نقش پوشش دارند و هم بیانگری. این عناصر حجمی و نورگیر، مرز ساختمان با خیابان را نرم می‌کنند و در عین حال پیرامون درختان موجود در سایت می‌پیچند. بازی خطوط منحنی نه‌تنها قطعه زمین تکه‌تکه‌شده را سامان می‌دهد، بلکه گرما، ریتم و هویت را به گوشه‌ای بی‌نام‌ونشان از شهر می‌آورد. در شب، این چین‌خوردگی‌ها با نورپردازی توکار ملایم می‌درخشند و بنا را به یک فانوس نمادین و واقعی برای مراقبت در محله بدل می‌سازند.

درون ساختمان، معماری همچنان از احساس تبعیت می‌کند. فضاها به‌گونه‌ای سازمان‌دهی شده‌اند که گردش طبیعی و کاوش غریزی را پرورش دهند. بازشوهای سرتاسری مرز بین درون و بیرون را محو می‌کنند و فضایی شفاف و دعوت‌کننده پدید می‌آورند؛ جایی که نور و تخیل آزادانه جریان دارد. رنگ‌ها نرم و آرامش‌بخش انتخاب شده‌اند. مبلمان مقیاس‌پایین و فضاهای نشیمن توکار، محیط‌هایی برای هم بازی و هم استراحت فراهم کرده‌اند. هر تصمیمی—از جریان فضایی تا پالت متریال—از دریچه‌ی تجربه‌ی یک کودک فیلتر شده است.

این آنگانوادی نه‌تنها در فرم پاسخ‌گوست بلکه در عملکرد نیز مسئولانه است. راهکارهای طراحی غیرفعال نیاز به روشنایی مصنوعی را کاهش می‌دهند. پنل‌های خورشیدی بخشی از انرژی را تأمین می‌کنند. مصالح بومی باعث کاهش ردپای کربنی می‌شوند. سطح اشغال کوچک و جانمایی دقیق بنا از درختان موجود محافظت کرده و در عین حال تهویه و نور روز را امکان‌پذیر می‌سازد. فراتر از عملکردش به‌عنوان یک مرکز مراقبت از کودکی، این بنا نمونه‌ای اولیه از گونه‌ای نوین معماری شهری است—معماری‌ای که به بافت احترام می‌گذارد، به جامعه خدمت می‌کند و شأنی تازه به زیرساخت‌های عمومی می‌بخشد.

این بنا چیزی فراتر از یک سازه است؛ اعتراضی خاموش علیه غفلت از ساختمان‌های عمومی در هند. این اثر تأیید می‌کند که حتی کوچک‌ترین قطعات زمین می‌توانند بزرگ‌ترین پتانسیل‌ها را در خود داشته باشند، هنگامی‌که طراحی با همدلی، خلاقیت و قصد روشن هدایت شود. اینجا فضایی است برای یادگیری، خنده، تغذیه و پرورش. و از همه مهم‌تر، مکانی است که به جوان‌ترین شهروندان کرالا می‌گوید: شما اهمیت دارید.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.