توضیحات پروژه

طراحی ویلا سوران به عنوان پاسخی به درخواست طراحی یک اقامتگاه در زمینی واقع در انتهای یک مجتمع مسکونی ویلایی، مجاور زمین‌های کشاورزی، طراحی شد. سایت پروژه، با شکل متمایز خود، از طریق یک گذرگاه نسبتاً باریک که به یک منطقه وسیع و گسترده منتهی می‌شود، قابل دسترسی است. در قلب این فضای باز، یک استخر بزرگ قرار دارد که قبلاً برای ذخیره آب کشاورزی استفاده می‌ شد. به جای حذف این عنصر برجسته، آن را به عنوان عنصر کانونی و سازمان‌ دهنده کل طرح در نظر گرفتند.

سازماندهی حجم ویلا در اطراف استخر، یک حیاط مرکزی با آب در هسته آن ایجاد کرد، فضایی خلوت و آرام، اما در عین حال از نظر بصری و عملکردی با باغ اطراف مرتبط است. حیاط به عنوان یک حلقه ارتباطی، فضاهای داخلی، فضای بیرونی محوطه‌ سازی شده و سقف ساختمان را به هم متصل می‌ کند. خود سقف، مناظر مزارع همسایه را قاب می‌ کند و ارتباطات بصری را فراتر از دیوارهای باغ محصور ارائه می‌ دهد.

برنامه داخلی شامل یک اتاق نشیمن، فضای غذاخوری، یک آشپزخانه، یک سوئیت خصوصی، دو اتاق خواب مهمان و یک فضای تندرستی شامل استخر، جکوزی و بار است. در فضای بیرونی مجاور استخر، فضاهای اضافی مانند سالن استراحت، یک بار، ایستگاه‌ های باربیکیو و تراس‌ ها برای محو کردن مرز بین حیاط داخلی و باغ اطراف طراحی شده‌ اند و ادغام فضایی آنها را تقویت می‌ کنند.

برای حفظ مقیاس انسانی و ایجاد صمیمیت در حیاط، حجم کلی ساختمان تا حد امکان پایین نگه داشته شد. با این وجود، در مناطقی که برای افزایش کیفیت فضایی داخلی به ارتفاع بیشتری نیاز بود، برآمدگی‌ های حجمی متمایزی معرفی شدند. این تعامل در کنار هم قرار گرفتن فرم‌ های سنگی کوتاه، محکم و سنگین با حجم‌های بلندتر و سبک‌ تر که در بادگیرهای عمودی ظریفی احاطه شده‌ اند، آشکار می‌ شود. خطوط عمودی این بادگیرها تا سنگفرش حیاط و به صورت استعاری تا سطح آب امتداد یافته و پیوندی نمادین از آب به آسمان ایجاد می‌ کنند.

پشت حجم‌ های بلندتر، سقف‌های شیب‌ دار پنهان، زوایای ایده‌آلی را برای نصب پنل‌ های خورشیدی فراهم می‌ کردند و در عین حال زیرساخت‌ های مکانیکی مانند فن‌ های اگزوز، کندانسورها و آنتن‌ ها را نیز در خود جای می‌ دادند و تضمین می‌ کردند که تمام نماها از شلوغی بصری یا مزاحمت‌ های فنی در امان بمانند.