- خانه
- معرفی پروژه
- پروژه های خارجی
- پاویون زندگی شهری | Urban Living Lab
معمار: Su Chang Design Research Office
سال: 2025
مساحت: 100 متر مربع
کشور: هنگکنگ
عکاس: Kris Provoost, Leon Xu Liang, Eugene Chan
توضیحات پروژه ارائهشده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)
طراحی «پاویون ری: تای کُک تسوی» ترکیبی از صنایع دستی فولاد گالوانیزهی محلی و مصالح بامبوی چندلایه است که فضایی جمعی برای محلهی در حال دگرگونی تای کُک تسوی فراهم میکند. فرم سیال این سازهها تصویری از امواج در حرکت را ایجاد کرده و خاطرهی جمعی عمومی از کیفیت فضایی منحصربهفرد تای کُک تسوی، یعنی موقعیت میان دریا و خشکی را دوباره زنده میکند و تخیلی نو از آیندهی شهری این منطقه را برمیانگیزد.
تای کُک تسوی یکی از مناطقی است که سریعترین روند نوسازی و بازسازی شهری را در هنگکنگ تجربه میکند. بیش از دوسوم ساختمانهای این منطقه بیش از ۴۰ سال قدمت دارند و طی ۱۵ سال آینده به درجات مختلف در معرض پروژههای بازسازی و نوسازی قرار خواهند گرفت. تای کُک تسوی همچنین یکی از متراکمترین جوامع در هنگکنگ است؛ با تراکم جمعیتی ۱۸۰ نفر در هر هزار مترمربع (۶ برابر میانگین تراکم جمعیت در هنگکنگ)، اما سرانهی فضای عمومی تفریحی تنها ۰/۴۳ مترمربع است. بنابراین پرسش اصلی طراحی زندگی شهری این است که چگونه میتوان برای اجتماعاتی با ساختمانهای فرسوده، تراکم بالا و سرعت بالای نوسازی، فضاهای عمومی باکیفیت ایجاد کرد.
تای کُک تسوی در گذشته یکی از خوشههای مهم کشتیسازی در هنگکنگ بود. پیش از خاکریزیهای ساحلی و توسعهی شهری، این منطقه دارای صنایع غنی کشتیسازی و تعمیر کشتی بود. با انجام چندین مرحله خاکریزی و توسعهی شهری در طول تاریخ، تای کُک تسوی لایهها و بافتهای متنوعی یافته که روایتگر داستانهای گوناگون شهری است. این تاریخ منحصربهفرد توسعهی شهری همچنین مسئلهی پیچیدهای از مالکیت فضاهای عمومی را به همراه دارد. سایتی که پروژه در آن واقع شده، در اصل یک پناهگاه طوفان دریایی بود. پس از خاکریزی، مالکیت کنونی، حقوق مدیریت و حقوق نگهداری آن میان گروهها و نهادهای متعددی چون دولت، شرکت مترو، توسعهدهندگان و سازمانهای غیردولتی تقسیم شده است. بنابراین، خلق یک فضای عمومی باکیفیت در فضایی با مالکیت چندگانه، چالش اصلی طراحی بهشمار میرود.
این طراحی، تصویری از یک سایهبان عمومی را متصور میشود که در اقلیم نیمهگرمسیری، فضایی برای استراحت ایجاد کرده و امکان گردهمایی، دیدار و استفادهی ساکنان محله از فضای عمومی شمال «شهر المپیک ۲» را فراهم میآورد. هندسهی پوسته پیرامون درختان نخل موجود در سایت شکل گرفته است تا بیشترین گسترهی سایه فراهم شود و در عین حال امکان جریان نسیم در فضای عمومی وجود داشته باشد. این پاویون همچون سکویی شهری برای بازپسگیری فضاهای عمومی کماستفاده عمل میکند و محیط پیرامون را برجسته ساخته تا در دل محلهی در حال دگرگونی تای کُک تسوی، مکانی جمعی و بومی خلق کند.
فرم کلی بنا شرایط سایت را در نظر گرفته است: از یکسو مانع تابش شدید آفتاب جنوبغربی در تابستان میشود و از سوی دیگر در زمستان نور بازتابیده را وارد میکند. سازهی پوسته از ترکیب بامبوی چندلایه و ورقهای فلزی ساخته شده که امکان زهکشی مستقیم آب باران به کفپوشهای آجری نفوذپذیر اطراف سایت را میدهد. از سوی دیگر، از ظرفیت گرمایی ویژهی پایین بامبو بهره میبرد تا فضایی طبیعی و راحت برای استراحت فراهم کند. همچنین با همراهی درختان نخل موجود در سایت، فضایی طبیعی و تهویهشونده پدید میآورد که با شرایط اقلیم موسمی نیمهگرمسیری سازگار است.
با الهام از پیشینهی سایت بهعنوان کشتیسازی و پناهگاه طوفان، معماران با فلزکاران محلی همکاری کردند تا هنر سنتی فولادکاری را احیا کنند. ترکیب روشهای سنتی با فناوریهای نوین ساخت، رویکردی ترکیبی ایجاد کرد که بامبو و فولاد را یکپارچه میسازد و خاطرهی جمعی از فرهنگ مصالح ویژهی این مکان ــ یعنی پیوند میان دریا و خشکی ــ را زنده نگه میدارد.
جنوب چین تاریخ غنیای در کشت، برداشت، فرآوری و استفاده از بامبو در ساختوساز دارد. در این پروژه، با همکاری پیمانکاران و تولیدکنندگان، فناوریهای تولید بامبوی چندلایهی چسبی برای مقاصد سازهای توسعه داده شد. بهعنوان نخستین سازهی بامبوی چندلایهی چسبی در هنگکنگ، این پروژه موفق شد ۷۵ درصد از کربن نهفته را نسبت به سیستمهای فولادی کاهش دهد که معادل صرفهجویی در انتشار حدود ۷ تُن دیاکسیدکربن برآورد میشود.
فرآیند طراحی طیفی از مشارکت ذینفعان را شامل شد؛ از جمله نشستها، نمایشگاهها، کارگاهها و سمینارهایی برای گردآوری دیدگاههای جامعه. پژوهشهای گسترده، مشاهدات و پرسشنامهها انجام شد و کاربران دائمی سایت بر ضرورت ایجاد سایه بهعنوان عنصری کلیدی برای جانبخشی به این فضای خالی شهری در مرکز شهر تأکید کردند. «پاویون زندگی شهری» نهتنها بهعنوان محلی برای استراحت، بلکه بهعنوان کانونی برای گردهمایی اجتماعی و فعالیتهای آموزشی در درون محلهی در حال تحول عمل میکند.
پروژه به گونهای طراحی شده است که در فازهای گوناگون و مکانهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد. فاز نخست بهعنوان یک کاتالیزور و ابتکار نمایشی عمل میکند. پس از دوازده ماه، پروژه وارد فاز دوم میشود و هر یک از پنج ماژول آن بازچینی، انتقال و در سایتهای تازهای که با چالشهای مشابه نوسازی شهری روبهرو هستند، دوباره سرهم خواهد شد. هدف، ایجاد یک نظام ساختوساز چرخهای با پایهی زیستی، کربنمنفی و پایدار است که با ادغام بامبوی بومی و صنعت فولاد سنتی، ارزشهای نوین طراحی پایدار را به مصالح ساختمانی سنتی بیاورد.
جهت دسترسی به پروژههای بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “