لوگو رسانه جهان معماری

خانه فیرژان | Casa Firjan

خانه فیرژان | Casa Firjan

آتلیه ۷۷ | Atelier77

برزیل، ریو دو ژانیرو، ریو

خانه فیرژان | Casa Firjan

آتلیه ۷۷ | Atelier77

استان برزیل، ریو دو ژانیرو، ریو

ویدیو
ویدیو و انیمیشنی برای نمایش وجود ندارد
دیاگرام های طراحی

مدارک این پروژه فاقد دیاگرام های طراحی می باشد.

پلان و نما
مقاطع و جزییات
توضیحات فارسی

معمار: Atelier77

سال: 2018

مساحت: 6,800 متر مربع

شهر: ریو دو ژانیرو

کشور: برزیل

عکاس: Monique Cabral, Fernando Bonini


توضیحات ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

خانه فیرژان، فضایی است برای اندیشیدن، خلق ایده و ارائه راه‌حل‌های نوآورانه در پاسخ به چالش‌های اقتصاد نو.

این پروژه که به‌تازگی به‌عنوان بهترین بنای تازه‌ساخته‌شده در جایزه سالانه «انجمن معماران ایالت ریو دو ژانیرو» برگزیده شده، حاصل یک رقابت معماری در سال ۱۳۹۱ (۲۰۱۲ میلادی) است که توسط «اتحادیه صنایع ایالت ریو» برگزار گردید. این بنا در مکان سابق کاخ تاریخی لینئو دی پائولا ماچادو، اقامتگاه خاندان گویندله در محله بوتافوگو ساخته شده است. خانه فیرژان در فضاهای مختلف خود، فعالیت‌های سازمانی، آموزشی و فرهنگی را به هم پیوند می‌زند و بستری برای ارتباط و تعامل فعالان صنایع خلاق فراهم می‌آورد.

طرح این پروژه به‌گونه‌ای است که امکان تملک فضا توسط کاربران را فراهم می‌سازد و ارتباطی پویا میان ساختمان‌های گوناگون، فضاهای درونی و بیرونی، و همچنین میان دانشجویان، کارآفرینان و بازدیدکنندگان برقرار می‌کند.

کاربری این مجموعه متنوع است و شامل برگزاری نشست‌ها، دوره‌های آموزشی، همایش‌های تجاری، کارگاه ساخت، نمایشگاه‌ها و سینمای روباز در میدان مرکزی می‌شود.

در قلب محله پرجنب‌وجوش بوتافوگو، این مجموعه به‌مثابه پناهگاهی آرام در میان شلوغی شهر عمل می‌کند. کاخ تاریخی با باغ‌های کهن‌سالش فضایی برای تأمل و آرامش فراهم کرده و افزودن ساختمانی نو با کاربری‌های آموزشی، تولیدی، نمایشگاهی و گفت‌وگو‌محور، گفت‌وگویی معنادار میان گذشته و حال ایجاد کرده است. اکنون این فضا در خدمت خلاقیت، دانش، هنر و فراغت قرار دارد.

در طراحی، درختان موجود در محل دست‌نخورده باقی مانده‌اند و میان بنای جدید و کاخ، یک میدان میانی ساخته شده تا هم محل گردهمایی باشد و هم خوانش دو دوره تاریخی بنا را امکان‌پذیر سازد. بنای جدید عمداً کاخ تاریخی را به‌عنوان عنصر اصلی برجسته می‌سازد و گفت‌وگویی زنده با آن برقرار می‌کند.

ساختار ساختمان شامل دو حجم اصلی روی یک زیرزمین مشترک است که در طبقه بالا به هم متصل می‌شوند. بخش‌های مختلف این ساختمان از طریق مسیری درونی به هم متصل شده‌اند که بخش‌هایی از آن در نما امتداد یافته است. فضای خالی میان دو حجم، بخشی از این مسیر است و به‌عنوان فضایی باز و چندمنظوره برای استفاده آزاد دانشجویان در نظر گرفته شده است.

نماهای ساختمان با شفافیت مشخص می‌شوند. نمای رو به خیابان “گیلهرمینا گویندله” از شیشه‌های بزرگ و پیوسته ساخته شده و تصویری دعوت‌کننده از بنا ارائه می‌دهد. نماهای درونی رو به میدان و کاخ تاریخی دارای نمای دوپوسته‌اند: یک پوسته شیشه‌ای درونی و لایه‌ای از پانل‌های چوبی عمودی متحرک که هم از تابش مستقیم خورشید جلوگیری کرده و هم امکان دیدن فعالیت‌های درونی را فراهم می‌کنند. حرکت این صفحات چوبی پویایی و زنده‌بودن را به نما می‌بخشد.

این ساختمان افزون بر طراحی کارآمد، دارای رویکردی پایدار و دوستدار محیط‌زیست است. بهره‌گیری از روشنایی طبیعی، سایه‌اندازی با صفحات چوبی، استفاده از آب باران بازیافتی، انرژی خورشیدی، تهویه طبیعی و سامانه‌های سرمایشی کم‌مصرف، همه از جمله ویژگی‌های آن هستند. این طرح در جایزه معماری پایدار سنت-گوبن در بخش طراحی نهادی، موفق به کسب مقام دوم شد.

کاخ لینئو دی پائولا ماچادو در سال ۱۲۸۵ خورشیدی (۱۹۰۶ میلادی) توسط خانواده گویندله با طراحی «ژان اوبرگ» ساخته شد. در سال ۱۲۸۹ (۱۹۱۰ میلادی)، با طراحی الحاقی «آرماندو دا سیلوا تلس»، شکل معماری غالب آن پدید آمد که تا امروز نیز پابرجاست.

از سال ۱۲۹۰ (۱۹۱۱ میلادی)، زوج «سلینا گویندله» و «لینئو دی پائولا ماچادو» در این اقامتگاه سکونت داشتند. در سال ۱۳۸۲، ساختمان و باغ‌ها توسط شهرداری ثبت شد و در سال ۱۳۸۵ نیز در سطح ایالت به ثبت رسید. در سال ۱۳۸۹ این ملک به تملک اتحادیه صنایع ایالت ریو درآمد.

این کاخ نمونه‌ای شاخص از معماری اوایل سده بیستم در برزیل است که ترکیبی التقاطی با تأثیرات فرانسوی دارد.

مرمت بنا با حفظ کامل ساختار اصلی انجام شده است و نیازهای فنی نوین برای کاربری فرهنگی و اداری به‌طور هماهنگ در آن جای داده شده‌اند. عناصر اصلی مانند کف‌پوش‌های چوبی، موزاییک‌ها و تزئینات حفظ شده‌اند و سیستم نورپردازی و مبلمان تازه‌ای افزوده شده است.

مبلمان‌ها با توجه به رسالت پروژه، نمایانگر طراحی برزیلی هستند. این مجموعه شامل آثار کلاسیک – از جمله اتاق اختصاصی آثار سرجیو رودریگز و شاگردانش – و نیز نمونه‌های معاصر از طراحانی همچون «مارکوس فررا»، «برونو فاوس» و «مارسلو لیگیری» است. همچنین مجموعه‌ای از مبلمان که به‌طور ویژه برای این پروژه توسط کارگاه معماری شماره ۷۷ طراحی شده‌اند، فضای داخلی را تکمیل می‌کنند.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.

English Description
There is no description for this item

نظرات پست

یک دیدگاه بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد

” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “