معمار: Konishi Gaffney Architects

سال: 2017

شهر: ادینبرو

کشور: بریتانیا

عکاس: Nanne Springer

توضیحات ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

دفتر معماری کونیشی گفنی بازسازی کامل مرکز چارتریس گری‌فرایرز در مرکز شهر ادینبرا را پس از برگزاری یک رقابت دعوت‌شده در سال ۲۰۱۷ به پایان رسانده است. این پروژه شامل نوسازی، بهسازی و گسترش بنای پیشین کلیسا به ارزش ۱.۷ میلیون پوند است که اکنون شامل فضای کاری انعطاف‌پذیر، مرکز اجتماعی، فضاهای رویداد و عبادتگاهی غیرمذهبی می‌باشد.

این ساختمان در گذشته با مشکل دسترسی در سطوح مختلف مواجه بود و از خیابان قابل مشاهده نبود. طراحی جدید ورودی اصلی را به‌گونه‌ای بازآرایی کرده که با دقت در میان بخش‌هایی از بنای موجود قرار گرفته و از بیرون، نمای مشخصی در خیابان ایجاد کرده است. درون ساختمان نیز تمام فضاها به‌صورت افقی و عمودی به تالار ورودی دید دارند و این شفافیت، بازدیدکننده را دعوت کرده و امکان جهت‌یابی و ادامه مسیر را برای او فراهم می‌کند.

پنجره‌های نوک‌تیز و کشیده (لنست‌شکل) موجود کوتاه‌تر شده‌اند و فضا به‌صورت بصری باز شده تا شفافیتی درون‌ساختی ایجاد شود؛ به‌طوری‌که عابران بتوانند فعالیت‌های داخل را ببینند و این خود مشوق مشارکت اجتماعی است. پلکان پله‌ای جدید و فضای نشیمن‌گاه چندسطحی ایجاد شده که هم دید به داخل ساختمان از سطح خیابان و سطح پایینی را فراهم می‌کند و هم پیوندی بصری و عملکردی میان فضای کار اشتراکی و فعالیت‌های اجتماعی طبقات بالاتر ایجاد می‌نماید.

کونیشی گفنی در مراحل ابتدایی پروژه، همکاری نزدیکی با متخصصان محلی «اولد اسکول فابریکیشنز» داشت تا جزئیاتی ساده ولی مؤثر برای پلکان طراحی کند. همچنین از مجموعه‌ای از متریال شامل افرا، لبه‌های گردوی آمریکایی و تخته‌چوب روکش‌شده با چهره‌ی توس، با پوششی سفیدرنگ برای ایجاد ظاهری روشن بهره گرفته شد. این متریال در تمام بخش‌های جدید ساختمان استفاده شده تا از نظر بصری با بافت تاریخی کلیسا تفاوت داشته باشند، ولی با آن هم‌افزا باقی بمانند.

ساختمانی چوبی به‌عنوان «اتصال‌دهنده» میان کلیسا و بلوک اداری مجاور وارد بافت شده است. این بخش دارای یک فضای آتریوم سه‌طبقه با نور طبیعی از بالا و دسترسی آسان به همه طبقات از طریق آسانسور است. نمای بیرونی آن با پنل‌های سفید تراتزو (سنگ مصنوعی) پوشانده شده که دارای نقش‌برجسته‌های حجمی هستند؛ این طراحی با همکاری هنرمند استیون بلنچ از گروه گچ‌کاری چاک پلاس‌تر اجرا شده و تفسیری مدرن از پایه‌های زبرنما (Rusticated) معماری جورجیایی شهر ارائه می‌دهد. این پنل‌ها در سطوح بالاتر با ردیفی از صفحات چوبی نازک از چوب «آکویا» شکسته شده‌اند که نظمی ریتمیک به نما می‌بخشند.

در داخل ساختمان، از یک پالت متریال کنترل‌شده استفاده شده تا عناصر جدید نجاری را تعریف و هماهنگ کند: افرا آمریکایی، تخته‌چوب با رویه‌ی توس، و گچ سفید که با سقف چوبی کاج تالار اصلی هماهنگ شده‌اند. پوشش تیره ماهون قدیمی از سقف با استفاده از تکنیک «سودابلاستینگ» (پاشش با جوش شیرین) پاک شده و همراه با نورپردازی دقیق و پنجره‌های دوجداره جدید، فضا را به‌طرزی چشمگیر روشن کرده است. نور لکه‌لکه از میان یک پرده چوبی افرا به ارتفاع ۶ متر عبور می‌کند؛ این پرده تالار اصلی را از عبادتگاه بالایی – که برای پیروان همه ادیان و نیز افراد بی‌دین طراحی شده – جدا می‌سازد.

در کنار استفاده گسترده از چوب در پروژه، بهسازی‌های قابل‌توجهی نیز در زمینه عملکرد زیست‌محیطی ساختمان کلیسا صورت گرفته است. این بهبودها شامل نصب عایق در سقف و کف، تعویض شیشه‌های تک‌جداره با واحدهای شیشه دوجداره – از جمله پنجره بزرگ بخش غربی شبستان – و جایگزینی سیستم گرمایشی قدیمی با سامانه‌ای کارآمد و نیز نصب چراغ‌های کم‌مصرف ال‌ئی‌دی در سراسر بنا می‌شود. همچنین، یک آرایه خورشیدی ۲۴ کیلوواتی بر بام بزرگ بخش جنوبی ساختمان نصب شده که از دید خیابان پنهان است.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.