تیم طراحی جاناتان تاکی به درخواست مشتری به منظور تغییر کاربری یک کلیسای تبدیل شده به خانه دائمی خانوادگی جدید آن پرداخت. کلیسای قدیمی در منطقه طبیعی استثنایی جنوب دواون تقریباً ۵۲۰ متر مربع مساحت دارد و دیوارهای سنگی کم ارتفاع آن مرزهای ملک را از جاده اصلی و ساختمان‌های مجاور در جنوب‌غرب تعریف می‌کند.
این کلیسا در نیمه اول قرن بیستم به خانه‌ای تبدیل شده بود و در دهه ۷۰ تبدیل به مسکن شد، با افزودن یک سری تغییرات در دهه ۹۰ که اکثر آنها ارزش تاریخی یا معماری ندارند. این پروژه از طریق یک سری مداخلات موافقانه به هدف کشف کاراکتر اصلی کلیسا و ایجاد یک فضای مناسب‌تر و دارای شخصیت می‌پردازد.
استودیو طراحی جاناتان تاکی ابتدا افزودن‌های دهه ۹۰ را حذف کرد و ورودی شمالی قدیمی کلیسا را به عنوان سالن اصلی پله ترمیم کرد تا حرکت در فضاهای تمام روان‌تر شود و ارتباط بین فضاهای زندگی در طبقه اول و اتاق‌های خواب در طبقه همکف تسهیل شود.
تغییرات جدید در ساختمان کلیسای قدیمی به حداقل رسیدند و شامل معرض نمودن یک گسترش جدید است که بین گوشه جنوب‌غربی کلیسا و دیوار مرزی سنگی قرار گرفته است. این حجم یک طبقه جدید، فضای طبقه همکف کلیسا را گسترش داده و همچنین تراسی را از طریق طبقه اول قابل دسترسی می‌سازد. یک فضای باز طبقه همکف را با نور طبیعی پر کرده و فضایی آرام با گیاهان زیبا ایجاد می‌کند.
داخلی، استودیو طراحی جاناتان تاکی طرح لایه‌بندی طبقات همکف را برای جای دادن ۴ اتاق خواب و حمام با احساس کلیسایی، همرنگی مواد آرام و نیشها در دیواره‌های آجری افزایش فضای ذخیره‌سازی بازسازی کرد.
برنامه آشکار چنین بوده است که در طبقه اول کلیسا یک طراحی باز باز شود که می‌تواند به عنوان اتاق نشیمن، ناهارخوری و آشپزخانه برای خانواده مورد استفاده قرار گیرد. یک اتاق خواب اضافی نیز در فضای زیرشیروانی اضافه شده و یک جعبه چوبی بر روی آشپزخانه و پشت دیوار آجری کلیسا قرار گرفته است که یادآور یک ساختار گنبد/مینبار چوبی است.