- خانه
- معرفی پروژه
- پروژه های خارجی
- تبدیل سیلوی غلات آسیابهای اتوماتیک | Automatic Mills Grain Silo Conversion
معمار: Prokš Přikryl architects
سال: 2023
مساحت: 1848 متر مربع
شهر: پاردویتسه ۱
کشور: جمهوری چک
عکاس: Petr Polák
توضیحات ارائهشده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)
آسیابهای اتوماتیک، یک بنای فرهنگی ملی، یکی از اولین ساختمانهای طراحی شده توسط معمار یوزف گوچار است. این ساختمان عظیم در سال ۱۹۰۹ برای برادران وینترنیتز ساخته شد و در کنار رودخانه چرویدیمکا در مرکز پاردوویتسه قرار دارد. در سال ۱۹۲۴، مجموعه گسترش یافت و شامل یک سیلو غلات شد که تبدیل آن توسط تیم طراحی ما انجام گرفت. آسیابهای اتوماتیک بیش از ۱۰۰ سال بهطور مداوم فعالیت کردند تا اینکه در سال ۲۰۱۳ تعطیل شدند. از سال ۲۰۱۶، این منطقه صنعتی فرسوده به یک ناحیه فرهنگی و اجتماعی شهری تبدیل شد، که این تغییرات نتیجه ابتکار بنیاد آسیابهای اتوماتیک است.
این سایت از چندین ساختمان و مؤسسه مختلف تشکیل شده است (گالری گوچار منطقهای، گالری “گامپا” شهر، کارگاههای مرکزی “سپهر” برای مدارس، مرکز اطلاعات و سیلو) که با یک فرش آجر به هم متصل شدهاند و بهطور همزمان تنش منحصر بهفردی بین آنها وجود دارد. هر یک از معماران ساختمان خود را بهطور متفاوتی طراحی کردهاند. همه ساختمانها یکدیگر را تقویت میکنند و در نتیجه یک بخش زنده از شهر را تشکیل میدهند. معماران برجستهای چون زدنک بالیک، یان شپکا، پتر وشتهکا و سرمایهگذار لوکاش سمِتانا در این پروژه مشارکت داشتهاند.
هدف اصلی تبدیل سیلو، استفاده اجتماعی از آن است، که یک قرن پس از ساخت آن، جایگزین عملکرد صنعتی قبلی شده است. سالن چندمنظوره طبقه بالا میزبان تئاترها، سخنرانیها، کنسرتها و رویدادهای اجتماعی است. تراس بام با بار خود دید جدیدی از شهر ارائه میدهد. نمایشگاهها در سیلوهای غلات تازه در دسترس برگزار خواهند شد و طبقه همکف سیلو اکنون به یک فضای عمومی سرپوشیده تبدیل شده است. یک زیرزمین با سرویسهای بهداشتی عمومی امکانات لازم برای تمام میدان جدید را فراهم میکند.
این ساختمان در اصل سه بخش اصلی داشت: فناوری آسیاب (شرکت پروکوپ و پسران)، سازه اسکلت (اثر سازنده پولرت) و پوسته خارجی (معمار یوزف گوچار). به لطف یوزف گوچار، که بعدها به یکی از بزرگترین معماران چک در قرن بیستم تبدیل شد، آسیابها از ابتدا بهعنوان یک ساختمان صنعتی صرف در نظر گرفته نمیشدند. بلکه آنها معمای یک ماشین پنهان در یک قلعه را به نمایش میگذارند. حتی سیلو غلات که در سال ۱۹۲۴ به آسیاب اضافه شد نیز قابل درک نیست.
تصمیمات مربوط به ورودی اصلی به کشف این راز منتهی شد: فعال کردن طبقه همکف از هر دو طرف و ایجاد یک فضای عمومی آزاد در زیر سیلوها. ایده باز کردن ساختمان به سمت میدان، همگام با باز کردن کلی سایت به شهر پس از بیش از یک قرن بود. دروازهها را باز کردیم، پارتر را باز کردیم. ما همچنین با بازگرداندن یک بازشو بزرگ که بهطور معمایی بسته شده بود، باز بودن بیشتری به پایه آجر دادیم. سیلوهای نمایان فضای داخلی را به آن جو خاص خود میبخشند.
امروزه، همانطور که در گذشته بود، یک هسته ارتباطی واحد تمام ساختمان را به هم متصل میکند. تغییر اصلی، سالن اضافهشده به اتاق ماشینهای طبقه پنجم است که موقعیت برجستهای را بالای تمام فضاها ایجاد کرده است. همراه با سالن، سقف ساختمان نیز برای دسترسی معلولین بازسازی شده است.
سیلو و فناوری آن با ویژگیهای عمودی و حس حرکت عمودی شناخته میشوند. پانلهای کف شیشهای-بتنی در سطح زمین و سالن، مسیری برای نور از تمام طبقات به زیرزمین ایجاد میکنند. این زیرزمین که بین ستونهای عظیم حفر شده است، بهعنوان امکانات استفاده میشود. فضاهای زیرزمینی جدیدی که بهتازگی قابل دسترسی شدهاند، فضای داخلی سیلوها در طبقه دوم است: در اینجا، ماهیت واقعی سیلو بهوضوح قابل مشاهده است.
تغییرات داخلی بهطور متواضعانهای انجام شدهاند. رنگها و آجرکاریها محدود به نماها هستند، در حالی که فضای داخلی به آرامی و با استفاده از مواد استاندارد طراحی شده است و بهاصول افزودنیهایی پایبند است که در تضاد با قدیمیها قرار نمیگیرند. تمام سطوح اصلی حفظ شدهاند، از جمله پاتیناها یا سوراخهای مختلفی که توسط دیوارهای جداشده تخریب شدهاند. بهطور ساده، هدف این است که ساختمان در منطقی بودن و عظمت خود توسعه یابد.
جهت دسترسی به پروژههای بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “