معمار: DCA Architects

سال: 2012 

مساحت: 413 متر مربع

شهر: دهلی نو

کشور: هند

عکاس: Kapil Kamra

توضیحات ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

دفتر گروه دی‌سی‌ای نمونه‌ای از بازاستفاده تطبیقی (Adaptive Reuse) است. در این پروژه، ساختار موجود یک انبار دوباره استفاده شده و سپس ساختمان برای هدف خاص دفتر ما به‌طور مجدد بازسازی گردید.

این دفتر مطابق با مفهوم جعبه در جعبه (BOX IN BOX) طراحی شده است. فضا باید انعطاف‌پذیر باشد، به‌گونه‌ای که هم فضاهای خصوصی و هم فضاهای مشترک را فراهم کند و در عین حال اجازه دهد نور طبیعی در سرتاسر فضا جریان پیدا کند. هنگام ورود به فضا، پذیرش (Reception) فضا را به دو بخش تقسیم می‌کند—منطقه تعامل و استودیو.

منطقه تعامل یک سالن بزرگ است که دو جعبه شیشه‌ای و چوبی برای جلسات با مشتریان و فروشندگان در آن قرار گرفته است و فضای باقی‌مانده به‌عنوان یک سالن چندمنظوره عمل می‌کند. اینجا جایی است که نمایش‌ها، مدل‌های آزمایشی، جلسات تیمی داخلی و آموزش‌ها به‌طور منظم انجام می‌شود. این فضا همچنین به‌عنوان اتاق ناهارخوری و مرکز منابع عمل می‌کند.

در منطقه کاری، “مهم‌ترین چیزی که شرکا می‌خواستند، ایجاد سطح بالایی از تعامل بین استودیو و تیم پروژه‌ها بود. بنابراین، مجموعه‌ای از چهار جعبه در اینجا معرفی شد تا حریم خصوصی برای شرکا، مسئول مالی و سرپرست پروژه‌ها فراهم شود. واحدهای کف و دیوارهای کم‌ارتفاع از آجر طراحی شدند تا تقسیم‌بندی‌های بیشتری برای تیم طراحی و پروژه‌ها ایجاد کنند. بخش حسابداری از استودیو تفکیک شد تا حریم خصوصی و محیط آرام مورد نیاز آنها فراهم شود.”

بین این دو منطقه، یک منطقه بصری تحریک‌کننده از پذیرش، پانتر‌ی و سرویس بهداشتی‌ها قرار دارد. ظاهر صنعتی در این بخش با استفاده از چوب خام، سنگ کوتا خشن و فلز (MS) در پانتر‌ی و سرویس‌های بهداشتی تقویت شده است، با استفاده از لاک و یا واکس پایه برای مهر و موم کردن سطوح بدون درمان. عایق‌بندی سقف‌ها بسیار حائز اهمیت بود و بلافاصله پس از تصاحب فضا انجام شد تا سیستم تهویه مطبوع به‌طور مؤثری عمل کند.

دیوارهای بدون گچ به‌سادگی رنگ‌آمیزی شدند و ترکیب مبلمان قدیمی و جدید و نورپردازی جدید، ظاهر دلخواه را تکمیل کرد. کف بتن حفظ شد و خدمات به‌صورت نمایان در سقف‌ها باقی ماند. فرآیند پایان‌بندی و جزئیات اتصالات مواد به‌طور طبیعی و مینیمالیستی نگه داشته شد. چوب لاستیکی خام به‌طور محدود برای تقسیم‌کننده‌های میز کار، جداول و سقف‌های پشتیبانی‌شده از شیشه در اتاق‌ها استفاده شد. برای پشتیبانی از سقف‌ها، هیچ‌گونه سازه‌ای به‌جز نیروی جاذبه ساده استفاده نشده بود. میز کار نجار، که به‌طور معمول به آن “آدا” گفته می‌شود، به‌طور جالبی به‌صورت اصلی خود به‌عنوان میز بحث‌های آزاد در کتابخانه قرار داده شده است.

با کار بر روی بودجه‌ای کوچک و بدون هیچ‌گونه مصالحه‌ای، فضای دفتر به‌طور موفقیت‌آمیزی از یک واحد انبار قدیمی به یک فضای کاری کاملاً کاربردی تبدیل شد.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.