توضیحات پروژه

خانه‌ای برای بودن و بیشتر دیدن
در هر خانه فرای فضاهای عملکردی، عناصری به عنوان واسط در فضا به وجود‌ می‌آیند که عموما عاری از اتفاقی شگفت‌انگیز، موجبات جابه‌جایی مخاطب را فراهم می‌کنند.
در این پروژه تمرین کردیم تا این لکه‌ها را به نقطه عطف مسئله بدل کنیم.
عرصه‌هایی که خود به خود موجودیت دارند و تنها فضایی برای عبور و مرور از نقطه A به B نمی‌باشند.

خانه‌ای برای مکث کردن هنگام راه رفتن

بسیاری از آپارتمان‌های امروزی به واسطه دستیابی به ظرفیت بهتر نورگیری، هندسه‌ای متمرکز بر کشیدگی طولی دارند. هندسه پلانی در عموم این خانه‌ها دچار راهروهایی جهت برپایی سلسله مراتب و بهبود تفکیک عرصه‌های جمعی و شخصی خانه می‌شوند .

تبدیل این فضاها به گالری و عرصه ارائه هنری از تمرین‌های ما در این پروژه بود. تمرینی که در آن جابه‌جایی در خانه به عنوان صورت مسئله، و چگونگی آن ما را به کیفیت جدید و مضاعفی برای عبور و مکث در عرصه‌های خانه رساند .

دالانی که دعوت‌کنندگی ایوان گونه دارد به عنوان یک گالری کوچک پذیرای عبور و مکث مخاطب خود می‌باشد . انتهای این گالری کاربر را به عرصه اتاق‌ها می‌رساند.

تبار‌شکنی آرکی‌تایپ حیاط مرکزی در آپارتمان‌های امروزی

الگوی حیات مرکزی از “آرکی‌تایپ” های پر‌تکرار معماری ایران به شمار‌ می‌آید که همواره پاسخی کارا به فرهنگ و بستر خود بوده‌ است.

در این خانه‌ها عملکردهای اصلی دور تا دور حیاط شکل می‌گرفتند و ما تلاش کردیم از ظرفیت نورگیر (Void) ساختمان به عنوان حیاطی مرکزگرا به عنوان سوزن پرگار شکل‌گیری عملکردها استفاده کنیم. نورگیرهایی که عموما در آپارتمان‌های امروزی موجودند اما هیچ گاه به مثابه حیاطی مرکزی و محورهای عملکردی منشعب از آن مورد توسعه قرار نگرفته‌ند.

در این پروژه عملکرد‌های اصلی از جمله هال خصوصی(سینما)، آشپزخانه ، رختشور‌خانه و کتابخانه واحد دور تا دور حیاط مرکزی آن-همان نورگیر ساختمان-جای گرفته‌اند.

چند پاکت فضایی در تلاش برای ایجاد ساختار یک خانه

در توزیع عرصه‌های فضایی با توجه به ساختار طولی پلان، تلاش شد تا هر عرصه این خانه به صورت مجزا و در عین حال گسترده در نظر گرفته شوند که هر یک فرای برپایی عملکرد خود، مدخلی برای پاکت فضایی بعدی، در تعالی خود باشند.

جعبه‌های میانجی ( Art Connection Box) اینجا در نقش برپا کننده سلسله مراتب فضایی در پروژه کار می‌کنند.

ایجاد مَدخل‌های فضایی

به عنوان یک خانه، مدخل همواره دارای ارزشمندی فضایی بوده‌است. نحوه‌ی ورود به عرصه‌های مختلف فضایی و ایجاد مکث توامان با تغییر رویه برای آمادگی مخاطب به جهت عبور از فضای حاضر و دستیابی به فضای بعدی در این پروژه به صورت تاکیدی رخ داده است تا ظرفیت‌های فضایی متنوعی را در خود ایجاد کند.

عملکردهای مضاعف و مکمل

همه ما دچار روزمرگی در الگوهای تکراری آپارتمان‌های معاصر هستیم.

برای تبار شکنی این کاربری، به دنبال برپایی ظرفیت‌هایی رفتیم که در حضور آن‌ها الزامی نیست، اما موجب بالاتر بردن سطح رضایت فردی و اجتماعی در آپارتمان‌های امروزی می‌گردد. این امر همزمان نیازمند آزادسازی ظرفیت فضایی می‌باشد که در این پروژه با حذف اتاق خواب سوم این ظرفیت را در پروژه ایجاد و تلاشی برای خلق یک سینما -هالی چند عملکردی- کردیم .

یک لقمه حیات(ط)، عرصه‌ای نیمه باز در انتهای پاکت‌های فضایی خصوصی 

انسان فی‌الذات در حیاط خوش است، انسان مدرن ‌بیشتر.

هندسه این حیاط تلاش برآن دارد که با توسعه عملکردگرا و گشاده دستی فضایی، علاوه بر نظرگاه همیشگی بازشوهای اتاق‌های خواب، فضایی برای حضور حداکثری افراد این خانه در دل خود باشد. عملکردهایی همانند آشپزخانه‌ی روباز، نشیمن، حوض و باغچه‌ای مدرن .

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.