نشست دوم از سلسله نشست‌های طراحی و معماری در تاریخ 23 خرداد 1404 برگزار می‌گردد.
نشست‌های «طراحی و معماری» در خانه‌ی «نام» تمرکزش بر واکاوی نسبت بین آنهاست، برای تبیین و استدلال بر این موضوع؛ چگونه جابجایی یک ایده از دیسیپلین معماری به دیسیپلین طراحی امکان‌های معماری را در عمل گسترش می‌دهد و راه را برای کار فکری در این رشته می‌گشاید.
محمد پرویزی
“نشست در دو بخش برگزار می‌شود”
بخش اول (ظرفیت تکمیل):
گفت و گوی:
– محمد پرویزی
با
– امیرحسین طاهری
لزوم اندیشیدن به طراحی و نسبت‌اش با معماری در کجاست!؟
آن هم در زمانه‌ای که بیشتر معماران (و دانشجویان این رشته) برای تجسم و یا شکل دادن به ایده‌های‌شان از نرم‌افزارهای مرتبط با رشتهی معماری استفاده می‌کنند، و یا نهایت کارشان با طراحی اتود زدن و یا اسکیس برای ترسیم‌های اولیه است!
این نسبت قبل از انقلاب انفورماتیک و تخصصی شدن رشته‌ها، رویه‌ی دیگری داشت، در اوایل قرن بیستم همگام با تحولات مدرن در گستره‌ی کار هنری و در اوج فعالیت جنبش‌های آوانگارد، معماران پیشرو تجربه‌‌های بدیعی را با طراحی از سر می‌گذراندند، نه تنها برای تجسم ایده‌ها، بلکه کاری به غایت رادیکال; آنها ایده‌های معماری‌شان را در رشتهی طراحی تبیین می‌کردند، به یک معنا، برای فکر کردن به معماری به سراغ طراحی می‌رفتند، در این ساحت و یا در این روش، طراحی واسطه‌‌ای برای ترسیم ایده‌ها نبود، بلکه مقصد نهایی برای تجسم و تخیل معماری در خود طراحی بود،
به بیان ساده‌تر:؛ اندیشه‌ی معمارانه قبل از این که در حد و مرز‌های معماری گرفتار شود، در رشتهی دیگری (در طراحی) به اجرا در می‌آمد.
اهمیت این طراحی‌ها در کجاست،؟ و چرا این روش کاری در معماری مهم بود و مهم است؟ دستاورد جابجایی یک ایده از یک رشته به رشتهی هم جوارش (از معماری به طراحی) در چیست؟ چرا گاهی معماران روی کاغذ معمارترند تا وقتی که معماری می‌کنند؟
▪️ساعت ۱۶ الی ۱۷:۳۰
بخش دوم:
▪️گالری
گفت و گوی محمد پرویزی و امیرحسین طاهری پیرامون آثار
▪️ساعت ۱۸ الی ۱۹:۳۰
* شرکت در نشست برای عموم آزاد و رایگان است.
جهت تمایل به شرکت در بخش دوم نشست، به شماره تلگرام ۰۹۹۱۷۳۱۷۰۱۱ پیام ارسال شود.
جهت دسترسی به رویدادهای بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.