منو
منو
معمار: Lacime Architects
سال: 2020
مساحت: 3563 مترمربع
شهر: تیانجین
کشور: چین
عکاس: CAAI
توضیحات ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)
موقعیت مکانی
پروژه در منطقه‌ی جدید «بینهای» (Binhai New Area)، در سواحل شرقی شهر «تیانجین» واقع شده است؛ قلب منطقه اقتصادی «بوهای ریم». این مجموعه در نزدیکی پارک موضوعی ناو هواپیمابر تیانجین و پارک فرهنگی ماتسو (Matsu) قرار دارد. زمینی با عملکردهای متنوع که سرگرمی، آموزش-سرگرمی و فرهنگ را در خود تلفیق کرده و به‌واسطه موقعیت جغرافیایی ممتازش، به فضایی منحصربه‌فرد برای نمایش و تجربه تبدیل شده است.
ایده مفهومی
تمام طرح‌ریزی این منطقه‌ی ساحلی بر اساس منطق پایه‌ی «نقطه، خط و سطح» انجام شده تا دنباله‌ای فضایی در پیوند انسان، دریا و آسمان در بستر شهری معاصر شکل گیرد.
ساختمان با الهام از مفهوم موج طراحی شده و تمرکز آن بر موضوع «آب» قرار دارد. ایده‌ی «قطره و موج» از بستر موج استخراج شده تا تصویری بصری بر روی سطح دریا خلق کند. کل فرم معماری به‌سان موجی است که گفت‌وگویی میان معماری و طبیعت را رقم می‌زند؛ سازه‌ای نمادین در نقطه‌ی تلاقی زمین و دریا.
کارکرد و عملکرد فضایی
کل منطقه‌ی نمایشگاهی از سه بخش عملکردی اصلی تشکیل شده است:
«ویو» (موزه هنر)
آمفی‌تئاتر روباز
فضاهای عمومی
هر بخش با ساحل اطراف در ارتباط مستقیم قرار دارد. ساختمان به‌گونه‌ای طراحی شده که از تپه‌های شنی و صخره‌ها جدا بوده و همچون سازه‌ای معلق و شناور بر فراز دریا به‌نظر می‌رسد.
در محل اتصال بدنه ساختمان، سه تراس روباز با چشم‌انداز رو به دریا تعبیه شده‌اند. این فضاها به‌عنوان بخش‌هایی مکمل از بنا طراحی شده‌اند که امکان تجربه‌ای آرامش‌بخش را فراهم می‌سازند—جایی که تنها صدای طبیعت شنیده می‌شود. در این فضا، پیوند میان انسان، دریا، هوا و نور خورشید عمیق‌تر می‌شود.
طراحی پارامتریک
طراحی سطح خارجی ساختمان به‌صورت یکپارچه و پارامتریک انجام شده است. چیدمان ظریف صفحات آلومینیومی فلس‌مانند باعث شده نما از زوایای مختلف در زمان‌های مختلف روز، نور خورشید را بازتاب دهد.
استخری که اطراف ساختمان طراحی شده، نور پراکنده را به سطح نما می‌تاباند و جلوه‌ای درخشان و خیره‌کننده ایجاد می‌کند. فضای داخلی بدون ستون در ساختمانی با بیش از ۳۰ متر ارتفاع، با استفاده از ساختار پوسته‌ی نازک (thin shell) محقق شده است؛ این پوسته در بالا به سه بخش تقسیم می‌شود تا فشارهای وارده را در تمام جهات متعادل سازد.
فناوری مدل‌سازی اطلاعات ساختمان (BIM)
فناوری مدل‌سازی اطلاعات ساختمان (BIM) در طراحی و ساخت صفحات فلس‌مانند آلومینیومی به کار گرفته شده است. این فناوری امکان نصب دقیق بیش از ۱۳ هزار قطعه آلومینیومی بر روی نما را فراهم کرده و بافتی مارپیچ و ریتم‌دار به سمت بالا ایجاد کرده است.
نما با تلفیق فضای واقعی و مجازی، تعادلی مطلوب میان عایق حرارتی مؤثر و نورگیری طبیعی مناسب برقرار کرده است. تمامی تجهیزات مکانیکی در زیر زمین تعبیه شده‌اند و سقف و پوسته ساختمان به‌صورت یکپارچه طراحی شده‌اند. این فرم خالص، حاصل تلفیق طراحی و فناوری است.
فضای داخلی
در فضای داخلی، از سقف پارچه‌ای، شیشه‌های الگودار تا پنجره‌های شفاف سرتاسری، همگی با هدف تفسیر مفهوم «آب» در حالت‌های مختلف طراحی شده‌اند—عنصری که رایج‌ترین نمود طبیعت است. این عناصر در کنار هم، فضایی با فضاسازی فرهنگی متعادل و نرم پدید آورده‌اند.
تالار طبقه‌ی همکف، فضایی دایره‌ای‌شکل دارد که در آن نور از میان تاریکی به‌صورت پرتوهایی فرو می‌ریزد. لابی از ترکیب پرده‌های آبی و فولاد ضدزنگ طراحی شده که تجربه‌ای بصری و لمسی آرام و ساکت به بازدیدکننده ارائه می‌دهد.
در طبقه دوم، جداره‌های شیشه‌ای بزرگ به‌عنوان سطح‌های نوردهنده نصب شده‌اند که ارتفاع برخی از آن‌ها به ۸ متر می‌رسد؛ این موضوع ورود نور طبیعی و چشم‌انداز دریا را به حداکثر رسانده و مرز میان فضای داخلی و بیرونی را کمرنگ می‌کند.
جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “