طراحی مبتنی بر اقلیم

ونژو، شهری که نامش به اقلیم ملایم اشاره دارد. این موضوع باعث شد که ما تصوری از ارتباطی نزدیک‌تر بین مردم و طبیعت داشته باشیم و بیشتر بر فعالیت‌ها و زندگی در فضای باز تأکید کنیم. این زمینه اقلیمی، نقطه آغاز برای مفهوم‌سازی مرکز تبادل بین‌المللی دانشگاه علوم پزشکی ونتژو شد. سایت خاص این پروژه که در احاطه درختان پیوسته قرار دارد، منظر دل‌چسبی ایجاد می‌کند.

برای ترویج مفهوم هم‌راستایی معماری با طبیعت، اولین رویکرد ما شامل تجزیه مرکز تبادل پُر‌محتوا به یک واحد از هشت ساختمان چهار طبقه بود. هر یک از این سازه‌ها برای هدف خاصی طراحی شده است: خوابگاه‌ها (۴ بلوک)، مرکز فعالیت‌ها، کتابخانه، ساختمان آموزشی و سالن سخنرانی.

چهار لایه فضا

در ادامه، ساختمان دانشگاه علوم پزشکی ونژو معمولاً بسته‌شده تجزیه می‌شود و به یک آرایش فضایی چهار لایه از مرکز به حاشیه تبدیل می‌شود: حیاط مرکزی (فضای باز)، منطقه دارای سیستم تهویه مطبوع (فضای داخلی)، ایوان (فضای نیمه‌بسته) و ناحیه زیر پوشش (فضای نیمه‌باز). دو لایه آخر به‌عنوان گذار بین فضاهای داخلی و خارجی عمل کرده و فضای خاکستری (Gray Space) را تشکیل می‌دهند. این فضاها که با سقف‌های برآمده سایه‌دار شده‌اند و از ویژگی‌های معماری چوبی سنتی چین، یعنی پیش‌بام‌های عمیق، بهره می‌برند، هر ساختمان یک مقطع الهام‌گرفته از چتر دارد که دارای یک اوورهنگ ۱۰ متری است.

سقف‌های مجموعه دانشگاه علوم پزشکی ونژو به این ترتیب به یک “پوشش درختی” انتزاعی متصل می‌شوند که از تراز هم‌راستای ایوان‌های هشت سازه ایجاد شده است. این پوشش تنها با سه حیاط بزرگ قطع می‌شود: دو حیاط که از چهار طرف محصور شده‌اند و یک حیاط که از سه طرف بسته است و با فاصله‌های ۵۰ سانتی‌متر بین هشت ساختمان که به‌وسیله حیاط‌های کوچک قطع‌شده‌اند. این “شکاف آسمان” به عرض ۵۰ سانتی‌متر، نور خورشید یا آب باران را به فضای خاکستری وارد کرده و منظره‌ای ایجاد می‌کند که عناصری معماری و طبیعی را به هم می‌آمیزد. فضای ایوان به‌شکل مجموعه‌ای از اتاق‌های باز است که توسط پیش‌بام‌های عمیق از شرایط جوی محافظت شده‌اند.

دانش‌آموزان و اساتید دانشگاه علوم پزشکی ونژو می‌توانند بر اساس شرایط مختلف جوی، فضاهای مناسب برای مطالعه، ارتباط یا فعالیت‌های دیگر را انتخاب کنند. پیش‌بام‌های بزرگ و معلق بین دو بلوک، تالاری در فضای باز ایجاد می‌کند که فعالیت‌های عمومی جمعی مانند کنسرت‌ها یا ورزش‌ها را تسهیل می‌کند. از طریق خلاقیت معماری، هدف ما ترغیب دانشجویان و اعضای هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی ونتژو به پذیرش سبک زندگی با مرزهای مبهم بین فضای داخلی و خارجی است که آگاهی آنها از محیط جغرافیایی خود را تقویت می‌کند. در مرحله طراحی، از پزشکان متخصص چشم در دانشگاه علوم پزشکی ونتژو بهره‌برداری کردیم که بر فواید سلامت چشمی محیط نور طبیعی زیر پوشش درختی یا پیش‌بام‌ها تأکید داشتند.

ساختار

در پروژه دانشگاه علوم پزشکی ونژو، از سیستم قاب بتنی که به‌طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد استفاده کرده و بافت سطح بتنی را حفظ کرده‌ایم.