معمار: OMA

سال: 2015

مساحت: 5400 مترمربع

شهر: موسکو

کشور: روسیه

عکاس: Yuri PALMIN, Timur Shabaev, David X Prutting

توضیحات ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

موزه‌ هنر معاصر گاراژ، بازسازی رستوران “ورمینا گودا” (فصول سال) مربوط به دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی است؛ یک پاویون بتنی پیش‌ساخته که برای بیش از دو دهه متروکه باقی مانده بود. طراحی OMA برای این ساختمان ۵۴۰۰ مترمربعی شامل گالری‌های نمایشگاهی در دو طبقه، مرکز خلاقیت برای کودکان، فروشگاه، کافه، سالن اجتماعات، دفاتر اداری و تراس بام می‌شود. این طراحی، عناصر اصیل دوران شوروی از جمله دیوار موزائیکی، کاشی‌ها و آجرها را حفظ کرده و همزمان مجموعه‌ای از روش‌های نوآورانه‌ی معماری و موزه‌داری را در خود جای داده است.

موزه‌ی هنر معاصر گاراژ در سال ۲۰۰۸ در گاراژ اتوبوس باخمتیفسکی، طراحی شده توسط کنستانتین ملنیکوف، بنیان‌گذاری شد. با انتقال از یک محله‌ی نیمه‌صنعتی در شمال مسکو به یکی از شناخته‌شده‌ترین فضاهای عمومی شهر (پارک گورکی)، گاراژ به مخاطبان بسیار بزرگ‌تر و متنوع‌تری دسترسی خواهد داشت.

رستوران سابق ورمینا گودا که از دهه‌ی ۱۹۹۰ رها شده بود – و زمانی مقصد محبوبی در پارک گورکی به شمار می‌رفت – در معرض برف، باران و آفتاب قرار داشت و به یک ویرانه‌ی بدون نما تبدیل شده بود. حتی در حالت ویرانی، این بنا هاله‌ی “جمعی” دوران شوروی را حفظ کرده بود: فضایی عمومی، ساده، مزین به کاشی، موزائیک و آجر.

این ساختمان دو طبقه‌ی فضای باز بدون مانع ارائه می‌دهد که به نمایشگاه‌ها اختصاص خواهد یافت و حول دو هسته‌ی ارتباطی و خدماتی سازمان‌دهی شده است. برنامه‌های موزه در سه طبقه جای گرفته‌اند و خود را با امکانات فضایی و سازه‌ای ساختار موجود تطبیق داده‌اند. فضاهای خردتر در بخش شمال شرقی پاویون که هسته‌ی اصلی را احاطه کرده‌اند، عمدتاً به برنامه‌های آموزشی و پژوهشی اختصاص یافته‌اند. فضاهای باز بزرگ‌تر در بخش جنوب غربی به نمایشگاه‌ها، پروژه‌ها و رویدادها تعلق دارند.

این ساختمان طیفی گسترده از شرایط داخلی برای نمایش آثار هنری فراتر از مدل رایج “مکعب سفید” فراهم می‌آورد و امکانات موزه‌داری نوآورانه‌ای را ارائه می‌دهد؛ از جمله دیوارهای سفید لولایی که می‌توانند از سقف پایین آورده شوند. این دیوارها در صورت نیاز به محیطی خنثی برای یک نمایشگاه، به‌سرعت یک مکعب سفید ایجاد می‌کنند، در حالی که دیوارهای موجود با روکش‌های آجری و کاشی‌های سبز خود باقی می‌مانند.

یک بازشو به ابعاد ۹×۱۱ متر در کف طبقه‌ی بالایی، فضای دو طبقه‌ای (۱۰ متری) برای لابی ایجاد می‌کند و امکان به نمایش گذاشتن مجسمه‌های فوق‌العاده بزرگ را فراهم می‌آورد. یک مسیر عمومی در طبقه‌ی پایین فروشگاه کتاب، مدیاتک، سالن اجتماعات و کافه را به هم متصل می‌کند؛ کافه‌ای که به عنوان یک اتاق نشیمن غیررسمی با مبلمان دوران شوروی تصور شده است.

سازه‌ی بتنی موجود با یک نمای جدید پلی‌کربناتی دولایه‌ی نیمه‌شفاف محصور شده است که بخش بزرگی از تجهیزات تهویه‌ی ساختمان را در خود جای می‌دهد، به طوری که فضاهای نمایشگاهی آزاد باقی بمانند. این نما ۲.۲۵ متر از سطح زمین بالاتر برده شده تا ارتباط بصری فضای داخلی پاویون با پارک مجدداً برقرار شود.

ورودی گاراژ در پارک گورکی با دو پانل بزرگ نما مشخص می‌شود که به سمت بالا حرکت می‌کنند تا هنر موجود در فضای دو طبقه‌ی لابی را قاب بگیرند و نمایی از میان ساختمان به سوی پارک ایجاد کنند.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.