لوگو رسانه جهان معماری

بتن؛ استحکام، دوام، و قدرت در معماری

concrete

تاریخچه و تحول در ساخت و ساز

بتن به عنوان یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین مواد در صنعت ساخت‌وساز، تاریخچه‌ای طولانی دارد که به هزاران سال پیش باز می‌گردد. این ماده پایه‌ای، که در ابتدا به عنوان مصالحی ساده برای ساخت بناهای اولیه استفاده می‌شد، به مرور زمان و با پیشرفت‌های علمی و صنعتی، تبدیل به یکی از اجزای اصلی در طراحی و ساخت سازه‌های پیچیده و مدرن شد.

اولین استفاده‌های شناخته‌شده از مواد مشابه در تمدن‌های باستانی به حدود 6000 سال قبل از میلاد در سوریه و اردن برمی‌گردد. در این مناطق، نمونه‌هایی از بتن‌های ساخته‌شده با دانه‌بندی‌هایی از مواد طبیعی همچون سنگ، خاک و آهک کشف شد. این مواد عمدتاً به عنوان ملات برای ساخت بناها، دیوارها و سایر سازه‌ها به کار می‌رفتند. آشوری‌ها و بابلی‌ها در دوران باستان از گل و رس به عنوان ماده چسباننده برای اتصال دانه‌ها و مصالح استفاده می‌کردند. این ماده چسباننده که به‌طور طبیعی در دسترس بود، توانایی اتصال ذرات مختلف و ساخت سازه‌های ساده را فراهم می‌کرد. در عین حال، مصریان باستان نیز از ترکیبی از آهک و گچ برای ساخت مصالحی مشابه بتن استفاده می‌کردند. این ترکیب به‌ویژه برای ساخت بناهای عظیمی همچون اهرام و دیوارهای مستحکم مورد استفاده قرار می‌گرفت.

اما پیشرفت‌های قابل‌ توجه از دوران رومی‌ها آغاز شد. در قرن اول میلادی، رومی‌ها از بتن آتشفشانی به نام پوزولان (Pozzolana) استفاده می‌کردند که خواص ویژه‌ای داشت و می‌توانست در شرایط مرطوب و حتی زیر آب مقاومت بالایی داشته باشد. این ویژگی منحصر به فرد، رومی‌ها را قادر ساخت تا سازه‌های عظیمی همچون پل‌ها، معابد، آکواداکت‌ها (لوله‌های آبرسانی) و کولوسئوم را بسازند. استفاده از پوزولان موجب پیشرفت‌های قابل‌توجه در سازه‌های رومی و معرفی روش‌های خاصی در بتن‌ریزی و ایجاد ساختارهای بتن مسلح و کششی گردید که تأثیر زیادی بر توسعه بتن داشت.

در قرن 18 میلادی و با گسترش مطالعات شیمیایی و علوم مهندسی، تحولات جدیدی در زمینه ساخت بتن به‌وجود آمد. محققان در این دوران شروع به درک فرآیندهای شیمیایی رخ‌دهنده در بتن کردند و به‌منظور بهبود خواص آن، از ترکیب مواد مختلف آزمایش‌هایی انجام دادند. در این زمان بود که در سال 1824، جوزف اسپدین، مخترع انگلیسی، موفق به اختراع سیمان پرتلند شد. این سیمان با سوزاندن سنگ آهک و خاک رس تولید می‌شد و به سرعت جایگزین سیمان‌های قدیمی‌تر گردید. سیمان پرتلند به عنوان ماده اصلی در تولید بتن‌های مدرن شناخته شد و این ترکیب به‌طور گسترده‌ای در ساخت سازه‌های بزرگ و مقاوم مورد استفاده قرار گرفت.

در قرن بیستم، با پیشرفت‌های علمی و تکنولوژیکی، بتن به‌طور گسترده‌تری مورد استفاده قرار گرفت و شاهد تحولات عمده‌ای در این صنعت بودیم. یکی از مهم‌ترین نوآوری‌ها در این دوره، معرفی بتن مسلح یا بتن تقویت‌شده بود که در ادامه معرفی شده‌اند. در این نوع بتن، میلگردهای فولادی به ترکیب بتن اضافه می‌شوند تا مقاومت کششی آن افزایش یابد. این ترکیب به مهندسان این امکان را داد که سازه‌هایی با استحکام و دوام بیشتر بسازند. همچنین، از اواسط قرن 20، بتن پیش‌ساخته، بتن پیش‌تنیده و بتن‌های ویژه برای کاربردهای خاص، گسترش یافت. این امر باعث شد بتن به‌عنوان یک ماده پایه در ساخت و سازهای صنعتی، مسکونی و عمرانی به یکی از مصالح اصلی تبدیل شود.

در دهه‌های اخیر، با پیشرفت‌های فناورانه، بتن‌های نوآورانه و سبز (مناسب برای محیط زیست) وارد صنعت ساخت و ساز شده‌اند. به عنوان مثال، بتن‌های خودترمیم‌شونده که قادر به ترمیم خود در صورت ایجاد ترک‌ها هستند، به‌عنوان یک پیشرفت بزرگ در این حوزه شناخته می‌شوند. همچنین، توجه به تولید بتن‌های پایدارتر و کاهش تأثیرات زیست‌محیطی ساخت و ساز، در دستور کار قرار گرفته است.

بتن امروزی، که ترکیبی از دانه‌بندی‌های مختلف از جمله ریزدانه‌ها (بین 0.025 تا 6.5 میلی‌متر) و درشت‌دانه‌ها (بین 6.5 تا 38 میلی‌متر یا بیشتر) است، به‌طور گسترده‌ای در تمامی پروژه‌های ساختمانی، از ساختمان‌های مسکونی و صنعتی گرفته تا پروژه‌های زیربنایی و زیرساخت‌های حمل‌ونقل به‌کار می‌رود. این ترکیب بتن معمولاً با سیمان پرتلند و آب مخلوط می‌شود تا بتن مقاومی به‌دست آید که در برابر فشار، کشش، و محیط‌های مختلف مقاوم باشد.

 

concrete

 

ویژگی‌های بتن و اهمیت آن در ساختارهای مهندسی

بتن به‌طور کلی بر اساس نوع دانه‌بندی و سیمان، ویژگی‌های خاص خود را از جمله استحکام و طول عمر نشان می‌دهد. یکی از مهم‌ترین عواملی که بر کیفیت بتن تأثیر می‌گذارد، نسبت آب به سیمان است. هرچه مقدار آب کمتر باشد، بتن قوی‌تر خواهد بود. در واقع، فقط مقدار کافی آب برای این‌که هر دانه از دانه‌بندی کاملاً در چسب سیمان غوطه‌ور شود، لازم است تا بتن به‌درستی شکل گیرد و به‌طور مؤثر پخش شود.

در شرایطی که بتن برای ساختارهای بزرگ و مقاوم مورد نیاز است، مقدار سیمان در مخلوط بیشتر از مقدار دانه‌بندی‌ها است تا استحکام بتن افزایش یابد. استحکام بتن معمولاً بر حسب پوند بر اینچ مربع (psi) یا کیلوگرم بر سانتیمتر مربع اندازه‌گیری می‌شود. این خاصیت تحت تأثیر عوامل محیطی به‌ویژه دما و رطوبت قرار می‌گیرد. برای نمونه، اگر بتن به‌طور سریع خشک شود، می‌تواند ترک‌های کششی را ایجاد کند که بر مقاومت آن تأثیر منفی می‌گذارد. به همین دلیل، فرآیند نگهداری بتن برای حفظ رطوبت در این مرحله بسیار مهم است. از دیگر عواملی که به تقویت بتن کمک می‌کند، افزودنی‌هایی مانند کلرید کلسیم هستند که فرآیند گیرش بتن را تسریع کرده و در دماهای پایین به بهبود کیفیت بتن کمک می‌کنند.

 

concrete

 

انواع مختلف بتن

  • معمولی (Normal Concrete): به طور معمول از سیمان پرتلند، آب و سنگدانه‌ها ساخته می‌شود و در ساختارهای معمولی کاربرد دارد.
  • مسلح (Reinforced Concrete): با میلگردهای فولادی تقویت شده تا بتواند نیروی کششی را تحمل کند.
  • پیش‌تنیده (Pre-stressed Concrete): فولاد پیش از ریختن بتن تحت کشش قرار می‌گیرد و بعد از گیرش بتن، فشار ایجاد شده موجب افزایش مقاومت کششی آن می‌شود.
  • خودتراکم (Self-Compacting Concrete): بدون نیاز به ویبره کردن به راحتی در قالب‌ها جریان می‌یابد و به طور طبیعی متراکم می‌شود.
  • سبک (Lightweight Concrete): به دلیل استفاده از سنگدانه‌های سبک مانند پرلایت یا پلی‌استایرن، دارای وزن کم و عایق‌بندی حرارتی است.
  • سنگین (Heavyweight Concrete): در این نوع از سنگدانه‌های سنگین مانند باریت یا هماتیت استفاده می‌شود که باعث افزایش وزن و ویژگی‌های حفاظتی آن می‌شود.
  • رنگی (Colored Concrete): برای ایجاد رنگ‌های مختلف از رنگدانه‌های معدنی یا شیمیایی استفاده می‌شود.
  • دانه‌بندی نمایان (Exposed Aggregate Concrete): لایه سطحی برداشته شده و دانه‌های سنگی نمایان می‌شود تا سطحی زیبا و بافت‌دار ایجاد کند.
  • پرداخت‌شده (Polished Concrete): با استفاده از فرآیند صیقل دادن، سطح بتن براق و صاف می‌شود که برای طراحی‌های مدرن مناسب است.
  • برجسته (Textured Concrete): با استفاده از ابزارهای خاص یا قالب‌های برجسته به شکلی مشابه به چوب، آجر یا سنگ درمی‌آید.
  • شفاف (Transparent Concrete): از فیبر نوری یا مواد دیگر به‌طور خاص طراحی می‌شود تا نور از آن عبور کرده و ظاهر شفاف داشته باشد.
  • ضدآب (Waterproof Concrete): برای مقاوم‌سازی در برابر نفوذ آب و رطوبت از مواد خاص مانند افزودنی‌های ضدآب استفاده می‌شود.
  • هوادار (Aerated Concrete): حاوی حباب‌های هوا است که به آن ویژگی عایق‌بندی حرارتی و سبکی می‌دهد.
  • چسبناک (Bonded Concrete): به‌طور خاص برای اتصال به بتن قدیمی و یا سطوح دیگر طراحی می‌شود.
  • آلومینایی (Aluminous Concrete): از سیمان آلومینایی ساخته شده که در برابر دماهای بالا مقاومت دارد و برای صنایع خاص کاربرد دارد.
  • با مقاومت بالا (High-Strength Concrete): دارای مقاومت فشاری بالاتر از بتن معمولی است و برای سازه‌های با بار بالا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • با مقاومت ویژه (High-Performance Concrete): با ترکیب دقیق مواد و افزودنی‌ها برای بهبود عملکرد مانند دوام بیشتر و مقاومت در برابر عوامل محیطی طراحی می‌شود.
  • مقاوم در برابر آتش (Fire-Resistant Concrete): به‌گونه‌ای طراحی شده است که در برابر حرارت بالا و آتش مقاومت بیشتری از خود نشان دهد.
  • آماده (Ready-Mix Concrete): در کارخانه تولید شده و سپس به محل پروژه منتقل می‌شود، که استفاده از آن به دلیل سرعت و دقت بالا رایج است.
  • معمارانه (Architectural Concrete): علاوه بر استحکام، بر زیبایی و طراحی نماهای خاص تاکید دارد.
  • عایق حرارتی (Thermal Insulating Concrete): برای ایجاد عایق حرارتی استفاده می‌شود و می‌تواند از اتلاف انرژی در سازه‌ها جلوگیری کند.
  • پایدار (Sustainable Concrete): با استفاده از مواد بازیافتی و فرآیندهای کم‌مصرف انرژی تولید می‌شود و برای کاهش اثرات زیست‌محیطی طراحی شده است.
  • سابیده (Ground Concrete): برای به‌دست آوردن سطحی صاف و هموار، بتن را پس از گیرش سابیده می‌شود که این روش در طراحی داخلی و محوطه‌سازی کاربرد دارد.
  • تقویت شده با الیاف (Fiber-Reinforced Concrete): با افزودن الیاف به آن، مانند الیاف شیشه یا فولادی، به افزایش مقاومت کششی و جلوگیری از ترک‌خوردگی کمک می‌کند.
  • خودترمیمی (Self-Healing Concrete): قادر است ترک‌های کوچک و خفیف خود را به‌طور طبیعی ترمیم کند، به‌ویژه در محیط‌های مرطوب.
  • ضدسایش (Abrasion-Resistant Concrete): این نوع بتن به‌ویژه در مناطقی که تحت سایش زیاد قرار دارند، مانند کف‌سازی معادن یا مناطق صنعتی، استفاده می‌شود.

 

concrete

 

در معماری: تحول در طراحی‌های ساختمانی

بتن به‌عنوان یک ماده اساسی در معماری امروزی شناخته می‌شود. این ماده از استحکام بالایی برخوردار است، و ویژگی‌های زیبایی‌شناختی خاصی دارد که آن را به انتخابی ایده‌آل برای پروژه‌های معماری تبدیل کرده است. بتن معماری به‌طور ویژه برای خلق نماهای زیبا و طراحی‌های خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد. ویژگی‌های انعطاف‌پذیر بتن امکان ساخت طرح‌های پیچیده و منحصربه‌فرد را فراهم می‌آورد که می‌توانند به‌عنوان نمای برجسته ساختمان‌ها و دیگر سازه‌ها عمل کنند.

در پروژه‌های زیرساختی همچون پل‌ها، سدها، و تونل‌ها، بتن معماری با دوام و مقاومت عالی خود نقش بسزایی در حفظ استحکام سازه‌ها ایفا می‌کند. این نوع بتن علاوه بر ارائه استحکام، می‌تواند به زیبایی ظاهری این سازه‌ها نیز کمک کند و آن‌ها را به بخش‌هایی جذاب از منظر شهری تبدیل کند.

 

concrete

 

کاربرد در طراحی داخلی و محوطه‌سازی

بتن معماری به‌عنوان یک ماده ایده‌آل برای طراحی داخلی نیز به‌کار می‌رود. از کف‌های بتنی شیک و مدرن گرفته تا پله‌های مجسمه‌ای و جذاب، این ماده امکان ایجاد طرح‌های هنری و خاص در فضاهای داخلی را فراهم می‌آورد. همچنین، بتن می‌تواند به‌طور کامل با سایر مواد و طراحی‌ها در فضاهای داخلی ترکیب شود تا تناسبات زیبایی‌شناختی مطلوبی ایجاد کند.

در محوطه‌سازی نیز، بتن برای ساخت ویژگی‌های کاربردی مانند مسیرهای پیاده‌روی، دیوارها، و پارکینگ‌ها استفاده می‌شود. این ماده به‌دلیل تحمل فشار بالا و مقاومت در برابر فرسایش، گزینه‌ای عالی برای فضاهای پر تردد است.

 

concrete

 

انواع مختلف پرکاربرد در معماری

  1. دانه‌بندی نمایان
  2. برجسته
  3. رنگی
  4. صیقلی

 

concrete

 

ملاحظات مهم در نگهداری بتن معماری

  1. انتخاب مخلوط مناسب: کیفیت بتن از ابتدا با انتخاب مناسب مواد تشکیل‌دهنده آن شروع می‌شود. استفاده از سیمان، مصالح سنگی، آب و افزودنی‌های مناسب و بهینه می‌تواند تاثیری چشمگیر بر روی ویژگی‌های دوام و مقاومت بتن داشته باشد. نسبت‌های صحیح و ترکیب دقیق این مواد باعث افزایش استحکام و دوام بتن می‌شود، و می‌تواند از ترک‌خوردگی و آسیب‌های ناشی از تغییرات محیطی جلوگیری کند.
  2. طراحی تقویت‌کننده‌های فولادی: بتن به‌تنهایی در برابر کشش ضعیف است، به همین دلیل از تقویت‌کننده‌های فولادی برای افزایش مقاومت کششی آن استفاده می‌شود. طراحی صحیح و محاسبات دقیق تقویت‌کننده‌ها از نظر تعداد و موقعیت قرارگیری، می‌تواند به میزان زیادی از خرابی بتن در برابر نیروهای مختلف جلوگیری کند. همچنین، استفاده از فولاد با کیفیت و مراقبت از آن در برابر زنگ‌زدگی، برای حفظ دوام بتن بسیار حیاتی است.
  3. درزهای کنترل و انقباض: بتن به‌طور طبیعی در طول فرآیند سخت شدن و با تغییرات دمایی و رطوبتی دچار انقباض و انبساط می‌شود. برای جلوگیری از ایجاد ترک‌های ناخواسته و آسیب‌های ساختاری، باید در طراحی بتن، درزهای کنترل به‌طور دقیق پیش‌بینی و قرار داده شوند. این درزها به بتن امکان می‌دهند که تغییرات حجمی را به‌درستی جذب کرده و از ایجاد ترک‌های عمده جلوگیری شود.
  4. مراقبت در طول فرآیند سخت شدن: پس از ریختن بتن، مهم است که آن را به‌طور صحیح نگهداری کرد تا فرایند سخت شدن به درستی انجام شود. رطوبت و دمای مناسب در این مرحله بسیار حیاتی است. خشک شدن سریع بتن می‌تواند منجر به ترک‌خوردگی و کاهش مقاومت آن شود. بنابراین، برای حصول بهترین نتایج، باید بتن را در شرایطی نگهداری کرد که از تبخیر سریع آب جلوگیری شود.
  5. مراقبت از سطح بتن: سطح بتن معماری باید به‌طور مداوم تمیز و محافظت شود. تجمع گرد و غبار، آلودگی‌ها و مواد شیمیایی می‌تواند به سطح بتن آسیب بزند و زیبایی آن را کاهش دهد. استفاده از مواد محافظ، پوشش‌های مخصوص، و روش‌های تمیزکاری مناسب می‌تواند از بروز این مشکلات جلوگیری کند.
  6. نگهداری در برابر شرایط محیطی: بتن معماری معمولاً در معرض شرایط مختلف محیطی از جمله رطوبت، تغییرات دما، بارش باران، و نور خورشید قرار دارد. این عوامل می‌توانند به مرور زمان باعث آسیب به سطح بتن و کاهش دوام آن شوند. به‌ویژه در مناطقی که بتن در معرض یخ‌زدگی قرار دارد، باید از روش‌هایی همچون استفاده از مواد ضدیخ و تقویت‌کننده‌های سطحی برای افزایش مقاومت در برابر سرما و یخبندان استفاده کرد.
  7. ترمیم و بازسازی: با گذشت زمان و در اثر عوامل محیطی و استفاده مکرر، بتن ممکن است دچار آسیب‌های سطحی یا ساختاری شود. ترک‌ها، فرسایش، و تغییرات رنگی می‌توانند ظاهر بتن را تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین، ترمیم به‌موقع آسیب‌ها و توجه به علائم فرسایش می‌تواند عمر مفید بتن را به طور چشمگیری افزایش دهد. این کار می‌تواند شامل استفاده از ترکیبات ترمیمی و یا پوشش‌های خاص برای تقویت سطح بتن باشد.
  8. استفاده از تکنولوژی‌های جدید در نگهداری: با پیشرفت‌های تکنولوژیکی در زمینه مواد و متدهای ساخت، روش‌های جدیدی برای نگهداری و مراقبت از بتن معرفی شده است. استفاده از نانوپوشش‌ها، افزودنی‌های شیمیایی و روش‌های خودترمیمی بتن می‌تواند به افزایش عمر و کارایی بتن کمک کند. این فناوری‌ها قادر به افزایش مقاومت بتن در برابر شرایط سخت و جلوگیری از آسیب‌های زودهنگام هستند.
  9. رصد و بازرسی دوره‌ای: مراقبت مداوم و بررسی‌های دوره‌ای بتن به‌ویژه در ساختمان‌های بلند و سازه‌های بتنی پیچیده بسیار ضروری است. بازرسی‌های منظم از سازه‌های بتنی به‌ویژه در نواحی آسیب‌پذیر مانند درزها و اتصالات می‌تواند به شناسایی مشکلات بالقوه قبل از بروز مشکلات جدی کمک کند.

 

concrete

 

 

برخی از معروف‌ترین بناهای جهان که در عمدتا از بتن ساخته شده‌اند:

  • پانتئون (Pantheon) – رم، ایتالیا
    • این معبد باستانی که اکنون به‌عنوان کلیسا استفاده می‌شود، یکی از مهم‌ترین نمونه‌های استفاده از بتن در معماری است. گنبد عظیم پانتئون که به قطر 43.3 متر است، از بتن به‌طور عمده ساخته شده و تا به امروز بزرگترین گنبد بتنی بدون تقویت است.

 

  • برج‌های مارینا بی سندز (Marina Bay Sands) – سنگاپور
    • این مجموعه هتل‌ها و کازینوها در سنگاپور که یکی از جاذبه‌های مشهور این شهر است، بیشتر از بتن مسلح ساخته شده و نمای برج‌ها به همراه سکویی که سه برج را به هم متصل می‌کند، در واقع نمونه‌ای از کاربرد پیشرفته بتن در معماری مدرن است.

 

  • کاخ تئاتر ملی (National Theatre) – لندن، انگلستان
    • این ساختمان در سال 1976 ساخته شد و عمدتاً از بتن ساخته شده است. این بنا از مهم‌ترین نمونه‌های استفاده از بتن در معماری مدرن است، به‌ویژه در طراحی تئاتر و عملکردهای هنری.

 

  • کلیسای نور (Church of the Light) – اوزاکا، ژاپن
    • طراحی شده توسط معمار معروف تادائو آندو، این کلیسا نمونه‌ای برجسته از استفاده هنرمندانه از بتن در طراحی‌های معماری مدرن است. استفاده از بتن برای ساخت دیوارهای ضخیم و نمای ساده، جلوه‌ای بسیار خاص به این بنا داده است.

 

  • موزه هنرهای معاصر بارسلونا (MACBA) – بارسلونا، اسپانیا
    • این موزه طراحی شده توسط معمار ریچارد مایر عمدتاً از بتن و شیشه ساخته شده است. این ساختمان که به عنوان یکی از نمونه‌های برجسته معماری معاصر شناخته می‌شود، از بتن برای ساخت دیوارها و سازه‌های خارجی استفاده کرده است.

موزه هنرهای معاصر بارسلونا

 

  • برج‌های بروتالیست (Brutalist Towers) – لندن، انگلستان
    • برج‌های گرافیت یا برج‌های Brutalist یک سبک معماری است که در آن از بتن به‌طور گسترده استفاده می‌شود. این برج‌ها از جمله بناهایی هستند که نمای بتنی در آنها به‌طور عمده به چشم می‌آید.

برج‌های بروتالیسم

 

  • موزه هنرهای معاصر (The Guggenheim Museum) – نیویورک، ایالات متحده
    • این موزه که طراحی آن توسط فرانک لوید رایت انجام شده، از بتن برای ساخت بدنه‌ اصلی و ساختار حلزونی شکل آن استفاده کرده است. ساختمان این موزه یکی از نمونه‌های بسیار جالب و نوآورانه استفاده از بتن در طراحی است.

موزه هنرهای معاصر

 

  • استادیوم ملی برزیل (Estádio Nacional Mané Garrincha) – برزیلیا، برزیل
    • این استادیوم که برای مسابقات جام جهانی فوتبال 2014 ساخته شده، عمدتاً از بتن و فولاد ساخته شده است. ساختار پیچیده آن، نشان‌دهنده توانایی بتن در ایجاد سازه‌های بزرگ و مقاوم است.

استادیوم ملی برزیل

 

این بناها تنها چند نمونه از نمونه‌های زیاد و فراوانی بودند که عمدتاً از بتن ساخته شده‌اند و در طراحی‌های خود از ویژگی‌های منحصر به فردی بهره می‌برند که استفاده از این ماده را به نقطه‌ای مهم در تاریخ معماری تبدیل کرده است.

 

 

برای دستیابی به مقالات بیشتر به این بخش از سایت مراجعه کنید.

پست های مشابه

نشست از ایده تا بهره برداری؛ داستان ساخت بزرگترین هتل پنج ستاره ایران، هتل آراز

برای رفتن به صفحه این پست روی دکمه زیر کلیک کنید
مشاهده پست

نشست و نمایش فیلم “عبادتگاه نوتردام دو هوی رونشان”

برای رفتن به صفحه این پست روی دکمه زیر کلیک کنید
مشاهده پست

مجموعه نشست های ناپیدایی | invisibility |

برای رفتن به صفحه این پست روی دکمه زیر کلیک کنید
مشاهده پست

نظرات پست

یک دیدگاه بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد

” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “